به گزارش بهارانه به نقل از  نافع، مشکل انتخابات کشور ما نوع(نظام انتخاباتی )است. نظام انتخاباتی ما مبتنی بر حوزه های انتخاباتی شهرستانی است؛180کرسی مجلس به حوزه های تک نماینده اختصاص دارد، حوزه ای که در آن به دلیل محدودیت جغرافیایی و جمعیتی، ارتباط چهره به چهره، و رو در روی رای دهنده و رای گیرنده نقش اصلی را بازی می کند، حاصل آن، دادن قولهای دروغ توسط نامزد ها و امیدواری کاذب برای رای دهندگان است،

نامزد برای کسب رای لازم می بیند؛ قانون اساسی را زیر پا بگذارد و بجای ایفای نقش نمایندگی، وارد نقش مدیر اجرایی شود تا جایی که امر به خود نامزد و در صورت انتخاب شدن نماینده، چنان مشتبه می شود که خود را در نقش حاکم بلا منازع، حوزه انتخابیه می بیند که تداعی گر، حاکمان ولایات در زمان قاجار می شوند که حکومت شهر هارا از شاه می خریدند!

!با این تفاوت که نماینده های بیرون آمده از این نظام انتخاباتی، احساس می کنند که حکومت را با قدرت مالی و تبلیغی خود به دست آورده اند! و حق دارند در زمین وزمان دخالت کنند نصب و عزل کنند برای کار خلاف قانون یقه درانی کنند و... .

از شخص نماینده که بگذریم، چه مجلسی ازاین نظام انتخاباتی بیرون می آید؟ به جرات می توان گفت، مجلس اول و دوم صدر انقلاب را اگر استثناء کنیم؛ در بقیه مجالس، کیفیت مجلس از لحاظ تعلقات ملی و تعلقات به اهداف وآرمان های انقلاب اسلامی به شدت رو به افول بوده است.

مجالس ما گاهی مثل ششم که تا آستانه فروپاشی کشور را پیش برد برخلاف سوگند نمایندگان در نقش دشمنان انقلاب ظاهر شده اند.

در دیگر مجالس نیز وضع مطلوب نبوده است؛ نمایندگانی که از این سیستم انتخاباتی برون آمده اند؛ یک روز با 200 امضا چیزی را تایید کرده وروز دیگر بر ضد آن موضع گرفته اند.

آنچه که برای نمایندگان مهم بوده، نه اصل وظیفه نمایندگی( که آن را با قیام قعود چشم بسته و متاثر از چند نماینده مراکز بزرگ کشور پشت سر گذاشته اند بدون اینکه واقف به عمق مسئله باشند که چرا قیام؟ و چرا قعود؟) بلکه تمام تلاش و همت خود را بسیج کرده که چگونه زمینه انتخاب مجدد خود را در این سیستم معیوب و حفظ صندلی های سرخ و سبز فراهم کنند.

در این بین آنان البته به نان و نوای خوبی می رسند که اگر غیر این بود؛ چه لزومی داشت شخصی صد ها ملیون تومان هزینه کند که در طول 48 ماه نمایندگی کمتر از آن مبلغ را قطره قطره باز گرداند؟

آن که ضرر می کند ملت بزرگ ایران و انقلاب اسلامی و آرمانهای مقدس آن و راه امام و رهبری انقلاب اسلامی است، اما این درد اصلی، اکنون در هیاهوی رقابت برای قدرت فراموش شده وکسی در باره آن نمی اندیشد!

اگر این روش اصلاح نشود زمینه فرو پاشی از درون را به مرور فراهم می سازد، پس دلسوزان کشور و انقلاب به هوش باشید!

حسن رحیمی‌روشن

عضو گروه علوم سیاسی دانشگاه بو علی سینای همدان

پایان پیام/ س