به گزارش بهارانه، هر چهار سال یکبار شوک های زیر پوستی به اسم انتخابات بوجود می آید که باید کاندیدی به مجلس سبز برود تحفه های سبز را برای شهرها به ارمغان بیاورد. ماست موسیر،یک پرس جوجه کباب یا کباب کوبیده ودوغ. مواد مورد نیاز برای کاندیدی است که برخاسته است تا به مجلس سبز برود.

افراد هم در حالت گوش به گوش بزنگ قرار می گیرند تا مبادا از شام یا نهار سفارشی ستاد انتخاباتی جای بمانند البته اگر بتوانند خانواده را ازهم یاد نمی برند ویک پرس زیر بغل می زنند تا افراد بیشتری را در حالت نمک گیری کاندیدای مرتبط قرار دهند.

منش اخلاقی وسیاسی در این پرسه خلاصه می شود وقتی کسی که نمک گیر شد دایما از محسنات ودست ودلبازی کاندیدای مربوطه می گوید و دیگران رابا خود همسو می کند ودیگرانی که کاندیدا را نمی شناسند تنها به صرف تعریف وتمجید رای می دهند وکاندیدای که جوجه کباب داده است گوی سبقت را ازاین دیگر رقبا می رباید و آن کاندیدهایی که نداشتند حتی نان وپنیر بدهند یاد می گیرند که دور این کار را خط بکشند و به کاری دیگر مشغول شوند.

صدسال پیش کباب غاز چنان ابهتی داشت که در مجالس خاص اعیانی از آن بهره می بردند تا یارگیری کنند. اما در دنیای مثلا مدرن این پرنده نازنین منقرض شده است و وظیفه خود را به مرغ های هورمونی سپرده است تا به امر یارکشی بپردازند.

البته کلیت همین است ما برای هیئتی بیشتر سینه زنی می کنیم که خورشت قیمه روغنی تری بدهند . تمام این معضلات به این دلیل است که بجای چشم با معده می بینیم . کاش شعر سهراب را دوباره بنویسیم معده ها را بجای چشم ها باید شست.

نویسنده: لیلا امانی

انتهای پیام/پ