به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «بهارانه»؛پروژه ساخت مسکن برای قشر ضعیف جامعه در دولتهای نهم و دهم با جدّیت پیگیری شد و طرحی بهنام مسکن مهر برای خانهدار شدن افرادی که توانایی خرید مسکن را ندارند اجرا شد.
در این طرح افرادی که از قشر ضعیف جامعه بودند با دریافت تسهیلات مسکن و سپردن کارِ ساختِ مسکن بهدست پیمانکار توسط دولت میتوانستند صاحبِ خانه شوند.
با اجرای این طرح هم معضل گرانی و افزایش اجاره خانهها برطرف میشد و هم مردم صاحبِ خانه میشدند.
از طرفی با ساخت انبوه مسکن چرخ تولید و اشتغال در جامعه شتاب بیشتری گرفت.
با ساخت مسکن ۳۰۰ شغل ایجاد میشود و عملاً چرخ کارخانهجات تولیدی نیز با شتاب بیشتری حرکت میکند.
طبیعتاً طرح مسکن مهر با وجود مزایای خوبی که داشت معایبی هم داشت که کارشناسان این حوزه به آن اشاره دارند، اما این معایب کاملاً قابل برطرف شدن در پروژههای بعدی و یک تجربه خوب برای ساخت مسکن در دیگر نقاط دنیا به اذعان کارشناسان حوزه مسکن بود.
با به اتمام رسیدن کار دولت دهم و با سرِکار آمدن دولت یازدهم پروژه مسکن مهر که در بسیاری از نقاط کشور واحدهای نیمه کاره و نیمه تمام و یا حتی در دست اقدام داشت، متوقف شد و افرادی که منتظر خانه خود بودند،چشم انتظار ماندند.
۸ سالِ دولت یازدهم و دوازدهم با وعده ساخت مسکن امید که به اذعان مسئولین مربوطه وقت طرحی بسیار جامع و کاملتر از مسکن مهر است، سپری شد و حتی یک واحد مسکن امید هم ساخته نشد.
البته در آن دوران هم وزیر مسکن و راه و شهرسازی دولت صراحتاً اعلام کرد که با افتخار یک واحد مسکن مهر هم نساخته است و اصلا ساخت مسکن وظیفه دولت نیست.
در آن برهه که بحث مسکن و مطالبات مردم در این حوزه داغ بود، موضوع ساخت مسکن ۲۵ متری هم مطرح شد که با انتقادات فراوانی در سطح جامعه مواجه شد.
اما پس از سپری شدن دوران مسئولیت دولت دوازدهم و انتخاب دولت سیزدهم به ریاست جمهوری شهید آیت الله رئیسی توسط مردم که یکی از وعدههای انتخاباتی آن ساخت مسکن بود، دوباره طرح ساخت مسکن اینبار در قالب طرح نهضت ملی مسکن آغاز بهکار کرد.
با توجه به توقف حدود ۹ ساله طرح ساخت مسکن توسط دولت، مشکلات جدید بسیاری در این بازه زمانی از جمله افزایش قیمت مصالح ساختمانی، قیمت زمین، محدودیت منابع تسهیلات بانکی و مشکلات طرح محدوده شهری در بسیاری از شهرها و استانها برای ساخت مسکن در سر راه دولت قرار داشت.
در ضمن پروژههای نیمه تمام مسکن مهر هم از یک دهه پیش در بسیاری از نقاط کشور وجود داشت که باید آن هم بهنتیجه میرسید.
دولت سیزدهم علیرغم تمام مشکلات در این زمینه آغاز بهکار کرد و عزم دولت در ساخت مسکن ملی نشان از اراده آن برای تحقق وعدهها و رسیدگی به محرومین و مستضعفین بود.
تقریبا سه سال از عمر دولت سیزدهم گذشت و در این مدت زیرساختها برای ساخت یک میلیون مسکن در هرسال آماده شد و طرحهای مسکن مهر سابق هم در اولین گام شروع به اتمام و تحویل به مالکان شد.
عدم ساخت مسکن توسط دولت در یک دهه موجب افزایش سرسام آور قیمت مسکن و اجاره خانهها شده است و طرح نهضت ملی مسکن روزنه امیدی برای مردمی که توانایی خرید خانه را ندارند و پرداخت هزینههای سنگین اجاره خانه هم برایشان سخت است شده بود.
با توجه به اتمام کار دولت سیزدهم در سه سال و انتخابات زودرس چهاردهمین دوره ریاست جمهوری و انتخاب رئیس جمهور جدید، برنامههای رئیس جمهور منتخب در حوزه مسکن موجب نگرانی افرادی که منتظر خانههای مسکن ملی بودند شده است.
پزشکیان در برنامههای خود در حوزه مسکن صراحتاً به نداشتن برنامه جامع و کامل برای تأمین مسکن مستضعفین اشاره کرد و از عدم توانایی ساخت مسکن خلاف وعدههای دولت قبل گفت.
اما حالا از دو سال پیش در سراسر کشور پروژه مسکن ملی کلید خورده است و پیمانکاران در حال تکمیل پروژه میباشند و مردم هم برای آن آوردهای به حساب دولت واریز نمودهاند و منتظر تحویل واحدهای مسکونی خود هستند.
اما سئوال اصلی اینجا طرح میشود که آیا با سرکار آمدن دولت چهاردهم که احتمال وزارت مجدد عباس آخوندی وزیر مسکن دولت اسبق در آن زیاد است، دوباره پروژه ساخت مسکن محرومین متوقف خواهد شد؟
آیا هزینههایی که در این حوزه در این سه سال صرف شده است، با توقف آن همانند دهه ۹۰ با فرسایش سازههای نیمه کاره و افزایش هزینههای ساخت، بههدر خواهد رفت؟
باید در نظر داشت که توقف ساخت پروژه مسکن محرومین به افزایش سرسام آور اجاره خانهها سرعت خواهد بخشید و معضلهایی مانند پشتبام خوابی یا شهر کانکسی ممکن است در همدان نیز بروز و ظهور یابد، چرا که نه فقط درآمد قشر محروم جامعه، بلکه درآمد زندگی کارمندی هم مطابق با اجارههای سنگینِ خانه در بیشتر نقاط استان همدان نیست و ادامه این روند نگران کننده است.
حامد عیوضی
دیدگاه شما