به گزارش بهارانه؛به گزارش (undp) اقلیم ایران به دلیل تنوع گسترده‌اش، عامل اصلی در تعیین نحوه طراحی ساختمان‌های سبز و هوشمند است. گرم‌وخشکی، رطوبت، سرمای شدید، تابش خورشید و باد‌های غالب هرکدام بر انتخاب مصالح، طراحی پوسته ساختمان و نحوه اجرای سیستم‌های هوشمند اثر می‌گذارند. در کشوری که بیش از یک‌سوم انرژی در ساختمان‌ها مصرف می‌شود، توجه به اقلیم نه یک انتخاب بلکه ضرورتی اجرایی است.

در مناطق گرم و خشک مانند یزد، کرمان، مشهد و بخش‌هایی از تهران، اختلاف دمای شب و روز زیاد است و رطوبت هوا پایین می‌باشد. این ویژگی‌ها باعث می‌شود در طراحی سبز از عایق‌های حرارتی قوی، مصالح با ظرفیت حرارتی بالا، سایه‌انداز‌های عمیق، جداره‌های ضخیم و جهت‌گیری مناسب ساختمان استفاده شود. ساختمان باید توانایی حفظ سرمای شب هنگام و جلوگیری از ورود گرمای روز را داشته باشد.

در بخش هوشمندسازی نیز سیستم‌های مدیریت ساختمان (BMS)، کنترل خودکار سایه‌بان‌ها، سنسور‌های نور و حرارت و انرژی خورشیدی بسیار مؤثر هستند؛ زیرا تابش آفتاب در این مناطق بسیار بالا بوده و بیشترین بازدهی پنل‌های خورشیدی دقیقاً همین‌جاست.

در مناطق سرد مانند همدان، اردبیل، آذربایجان‌ها و کردستان، زمستان‌های طولانی و یخبندان‌های شدید رخ می‌دهد. بنابراین، طراحی سبز بر عایق‌کاری فوق‌العاده قوی، استفاده از پنجره‌های سه‌جداره، کاهش سطح تماس ساختمان با باد‌های سرد و بهره‌گیری از تابش جنوب متمرکز است. هدف کاهش اتلاف حرارت و افزایش دریافت انرژی خورشیدی در ساعات روز است.

به گزارش (mdpi) سیستم‌های هوشمند در اقلیم سرد نقش مهمی دارند؛ از جمله کنترل دمای داخلی، سنسور‌های یخ‌زدایی، تهویه با بازیافت حرارت (HRV)، مدیریت هوشمند دیگ‌های گرمایشی و کنترل رطوبت برای جلوگیری از ایجاد کپک.

در گیلان، مازندران و گلستان، رطوبت بالا، بارش فراوان و خطر پوسیدگی و کپک، چالش‌های اصلی‌اند. طراحی سبز در این مناطق نیازمند تهویه طبیعی بسیار قوی، استفاده از مصالح مقاوم در برابر رطوبت، سقف‌های شیب‌دار، افزایش ارتفاع ساختمان و طراحی بازشو‌های بزرگ برای عبور جریان هوا است.

در حوزه هوشمندسازی، استفاده از سنسور‌های رطوبت، تهویه خودکار، سیستم هشدار نشتی آب، کنترل رطوبت داخلی و فناوری‌های جلوگیری از رشد قارچ و کپک بسیار ضروری است.

در مناطق معتدل‌تر ایران، مانند بخش‌هایی از غرب، جنوب‌غرب و ارتفاعات میان‌کوهی، نوسان دما کمتر است و شرایط آب‌وهوایی برای طراحی سبز بسیار مطلوب‌تر می‌باشد. ساختمان‌ها می‌توانند از تهویه طبیعی بهره ببرند، بازشو‌های بزرگ داشته باشند و از ترکیبی از مصالح سبک و سنگین استفاده کنند.

در بعد هوشمندسازی نیز سیستم‌ها به‌طور کلی کم‌هزینه‌تر و کارآمدترند، مثل مدیریت هوشمند گرمایش و سرمایش، کنترل نور طبیعی و استفاده مؤثرتر از انرژی‌های تجدیدپذیر با توجه به شرایط ملایم‌تر آب‌وهوایی عمل می‌کنند.

انتهای پیام/