به گزارش خبرنگار بهارانه، حوادث مهم کربلا در روز نهم و دهم ماه محرم اتفاق افتاد و این دو روز را بر اساس نامگذاری اعداد عربی با عنوان تاسوعا و عاشورای حسینی نامیده اند.

 از آن زمان تاکنون سالروز واقعه تاسوعا و عاشورای حسینی با آیین خاصی در کشورمان بویژه در شهر بهار و دیگر شهرها و روستاهای این شهرستان برپا می شود.

به گفته مورخان، رواج و توسعه مراسم عزاداری سالار شهیدان امام حسین (ع) در کشورمان از دوره صفویه آغاز شد، چنانکه پیش از این دوره، روش مرسوم عزاداری ماه محرم بدین شیوه بود که عده ای از شیعیان دور هم جمع شده و با خواندن اشعاری گریسته و به سوگواری می پرداختند.

هر ساله آیین عزاداری امام حسین (ع) از سوی مردم شهر بهار از روز اول ماه محرم آغاز می شود و در تاسوعا و عاشورای حسینی به اوج خود می رسد.

در عصر تاسوعا شهر بهار حال و هوای خاصی دارد و این شهر یکپارچه سیاه پوش، مملو از خیل کثیر عزاداران حسینی است.

 در این روز آیین های عزاداری در مساجد، حسینیه ها و خیابان ها با شکوه خاصی برگزار می شود.

 در روزهای تاسوعا و عاشورا هیات ها و دسته های سینه زن و زنجیرزن با برپایی مراسم خاص عرض تسلیت می کنند.

مسیر حرکت هیات ها از قبل مشخص می شود و روال بر این است که هر هیات علائم و ابزار عزاداری خاص خود از قبیل علم، کتل و پرچم های سیاه و سبز را در جلو هیات به صورت منظم حمل می کنند.

در شهر بهار همگام با ایام تاسوعا و عاشورا آیین مختلفی را اجرا می کنند که از جمله این آثار می توان به علم گردانی اشاره کرد.

 پخش اطعام نذری از دیگر سنت هایی است که در ایام محرم در بین مردم رواج دارد و عزاداران بعد از پایان مراسم از این غذاهای نذری تبرک می جویند.

در عصر عاشورا مراسم کمی متفاوت تر می شود و تنها هیئت های عزاداری یکی از محله های شهر به نامه محله قلعه آیین های عزاداری را اجرا می کنند و سایر مردم نیز در کنار این هیئت به سوگواری می پردازند.