اظهارات آقای هاشمی در نماز جمعه مذکور در حقیقت خروج از جایگاه انصاف و بیطرفی- القای تقلب به نفع ناطق‌نوری و به ضرر خاتمی- و در خدمت دوپینگ خاتمی و اصلاح‌طلبان بود اما اصلاح‌طلبان این بی‌انصافی را 2 سال بعد در انتخابات مجلس ششم (زمستان سال 1378) جبران کردند آنجا که مدعی شدند هاشمی رأی نیاورده اما با تقلب به‌عنوان نماینده تهران معرفی شده است. بعدها محسن هاشمی از این امر به‌عنوان تقلب یاد کرد.

محمد هاشمی در همین زمینه و حملات مشارکت و سازمان مجاهدین به هاشمی پس از دوم خرداد می‌گوید: حزب مشارکت بعد از تشکیل دولت آقای خاتمی و متشکل از نیروهای ستادهای انتخاباتی ایشان با یک گزینش خاص شکل گرفت؛ تقابلی که بین کارگزاران، جبهه مشارکت و سازمان مجاهدین انقلاب پیش آمد به دلیل تحلیل نادرست دوستان اصلاح‌طلب از شرایط بود. آنها فکر می‌کردند که محبوبیت آقای خاتمی، محبوبیت خود ایشان است؛ می‌خواستند یک رقیب یا دشمن فرضی برای خودشان درست کنند. و آن را هدف قرار دهند. این اتفاق در دولت آقای خاتمی افتاد، سازمان مجاهدین انقلاب و کسانی که حزب مشارکت را تشکیل دادند، کارگزاران و آقای هاشمی را به‌عنوان رقیب فرضی (دشمن نمی‌گویم گرچه برخوردهایشان خیلی بد بود) مطرح کردند و می‌گفتند آقای هاشمی خاکریز اول است، اگر او را بزنیم از بقیه عبور می‌کنیم و اگر مانعی برای قدرت ما باشد ایشان است که پتانسیل همه چیز را دارد.

وی می‌افزاید: باورهایی در ابتدا درباره اعتمادسازی با آمریکا مطرح می‌کردند و ناشی از شناخت نادرست دشمن بود. حتی آقای خاتمی اولین مصاحبه رسانه‌ای خود را با سی‌ان‌ان برگزار کرد که انتقادات زیادی به همراه داشت. در مجموع تحلیل‌های نادرست حزب مشارکت و سازمان مجاهدین انقلاب از پیروزی‌هایی که حاصل شده بود آنها را به بیراهه کشاند و بیراهه این بود که آقای هاشمی و کارگزاران را در مقابل خود دیدند.