به گزارش بهارانه، این فقدان آنچنان مشهود است که با کمی تأمل در خود و جامعه میتوان به آن پی برد؛این مسئله آنقدر مهم است که نگارنده را بر آن داشت تا مطلبی چند از آن را بنویسد و در حد وسع چاره ای برای این امر مهم بیندیشد.

تأسف بارتر از آن این است که عده ای سودجو و از خدا بیخبر همیشه درصدد القاء این امر بوده اند که دین و دینداری با شور و نشاط و سرور منافات دارد و متدینین افرادی هستند که فاقد شور و نشاط و سرور هستند و عده ای نیز از طریق القاء این مسئله توانستنه اند جوانان را به سمت بی بندوباری و اباحه گری سوق دهند و یا به سمت فرقه های ضاله ای که درآن به ظاهر نشاط و شادی موج میزند،جذب کنند.اما حقیقت غیر از این است و اسلام عزیز  نه تنها با سرور و نشاط مخالف نیست بلکه خود مشوق و مروج آن نیز هست.

در آنجا که خداوند متعال در سوره ی مبارکه روم حالت مؤمنان در بهشت را اینگونه توصیف میکند:

فَأمَّا الّذینَ آمَنوا و عَمِلوا الصّالِحاتِ فَهُم فی روضَةٍ یُحبَرونَ

پس گروهی که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند آنها در بهشت متعنم و شاد و مسرور خواهند بود آنچنان که آثار شادی در چهره هایشان هویدا گردد.

و در سوره ی مبارکه یونس متدینین را شایسته نشاط و شادی میداند و دقیقا در راستای همین شایستگی دستور به نشاط و شادی متدینین میدهد:

قُل بفضلِ اللهِ و برحمتۀِ فبذلکَ فَلیفرحوا...

بگو ای پیامبر! به فضل پروردگار و به رحمت بی پایان او باید خشنود باشند.

روایات نیز در این زمینه فرآوان است.اما از باب تبرک و تیمم به یک روایت زیبا در این زمینه اکتفا میکنیم.

امام باقر علیه السلام می فرمایند:إنَّ اَحَبَّ الاعمالِ الی الله عزَّوجَل اِدخالُ السُّرور عَلی المؤمِن.1

همانا بهترین بهترین اعمال نزد خداوند متعال ادخال شورو نشاط و شادی بر مؤمنین است.

همانطور که ملاحظه میکنید در این روایت زیبا بهترین اعمال را ایجاد شورو نشاط در جامعه و مؤمنین میداند و قطعا کسی میتواند ایجاد شورو نشاط کند که خود هم از این خصوصیت برخوردار باشد و فاقد شیء هیچ گاه نمیتواند معطی شیء باشد.

اما نکته حائز اهمیت این است که اسلام عزیز با شادی و شورو نشاطی موافق است که مطابق با موازین شرعی و اخلاقی باشد و با فطرت انسانی در تضاد نبوده و باعث غفلت از خدای سبحان نگردد زیرا یک همچین شورو نشاط و سروری است که ماندگار وبه رشد انسان کمک میکند و روح انسان را سر زنده تر میکند،اما آن شادی و نشاطی که مطابق با موازین نباشد قطعا با فطرت انسانی نیز در تضاد است و نه تنها باعث شورو نشاط نمیشود بلکه عکس آن را نیز در پی خواهد داشت و روح انسانی را به رکود و یا انحطاط خواهد کشاند هر چند در نگاه اول سرور و نشاط به نظر برسد که قطعا یک همچین نشاطی کاذب خواهد بود.

نگارنده و نویسنده این مقاله به عنوان کوچکترین عضو این جامعه چند پیشنهاد برای ایجاد شادی و نشاط و شور در جامعه میباشد.

1-برگزاری مراسم وگریه بر سید الشهدا (عليه السلام)

برگزاری مراسم و اقامه ی عزا و گریه برای حضرت میتواند باعث نشاط و شادی در فرد و بالتبّع باعث نشاط و شادی در جامعه میشود.از آنجایی که خود گریه کردن باعث آرامش و در نتیجه ایجاد شورو نشاط و شادی میشود گریه بر اباعبدالله میتواند باعث تشدید این خاصیت شود.

گریه بر ابا عبدالله و تشکیل مجالس عزای حسینی نه تنها اساس مکتب را حفظ میکند بلکه باعث آمرزش گناهان نیز میشود2 که این امر باعث ایجاد سَبُکی در انسان شده و این سبکی نتیجه ی شورو نشاط و شادی را برای ما به ارمغان می آورد.

2-احیای بازی کودکان و نوجوانان در کوچه ها ومحله ها و... .

مع الاسف دیگر شاهد بازی کودکان ونوجوانان در سطح جامعه نیستیم و حتی شاهد نگرانی دراین نیز زمینه نیستیم.زنده شدن دوباره این بازی ها می تواند برکات فراوانی داشته باشد از جمله سلامتی جسمی و روحی خود کودکان و نوجوانان و از طرفی هم باعث ایجاد شورو نشاط در جامعه میشود.

برای تحقق این امر حتما باید نهاد های فرهنگی از جمله بسیج و کانون های فرهنگی هنری و دستگاه های ذی ربط دیگر مانند آموزش و پرورش به میدان بیایند و این قضیه را سازماندهی کنند.

البته در این مسئله والدین و خانواده ها هم قصور دارند و مانند گذشته وقت برای کودکان و نوجوانان خود نمی گذارند و برای بازی کردن با آنها ارزشی قائل نیستند؛

حال آنکه ائمه معصومین ما،خود به این امر مبادرت می ورزیدند و این کار اهمیت خاصی برایشان داشت زیرا این امر هم به ایجاد نشاط و شادی در جامعه کمک میکرد و دیگر اینکه در قالب بازی می توانست آموزش های دینی و سبک اسلامی و دیگر آموزش ها را به کودکان آموخت و جالب تر آنکه خود والدین از افراط فرزاندانشان در انجام بازی های رایانه ای گله مند اند  اما کار مفیدی هم انجام نمیدهند.در این مقاله به دنبال اثبات و یا ردّ بازیهای رایانه ای نیستیم اما چند چیز در این باره مورد اتفاق است و آن اینکه افراط در این بازیها،خطرات جسمی و روحی را به ارمغان آورده است و دیگر اینکه این بازیها با جهت گیری ها و نیات کشور سازنده مطابقت دارد.و این اصلا برای ما خوشایند نیست.و نکته ی سوم اینکه این بازیها نشاط و سرور را از  عزیزانمان به غنیمت برده اند.

3-انجام کارهای گروهی،دسته جمعی و عام المنفعة

یکی دیگر از اموری که در گذشته و بین گذشتگان ما رواج داشته است انجام کارهای گروهی  است که این امر هم میتواند در ایجاد شورو نشاط و سرور در جامعه نقش به سزائی را ایفا کند.

شرع مقدس نیز توجه ویژه ای به اجتماع و کارهای اجتماعی دارد و کارهای فردی را الّا بالضَّرورَة مورد نکوهش خود قرار میدهد.

برای امر در شرع مقدس مثال فراوان  است و برای عدم اطاله در مقاله و نوشتار به چند نمونه از آن اکتفا میکنیم:

نماز جماعت طبق روایات از جهت فضیلت 25 برابر نماز فرادی است 3. طبق روایت دیگری نماز جماعت یک رکعتش 24 رکعت و هر رکعت آن نزد خداوند از 40 سال عبادت بهتر است 4.این در صورتی است که امام عالم نباشد و در صورتیکه امام جماعت عالم باشد یک رکعت هزار برابر میشود 5.

و نمونه دیگر از این دستورات جمعی انجام حج واجب و زیارت مکه مکرمه میباشد که باید به صورت دسته جمعی و در ایام خاص خودش بگیرد.

با تأمل در این دستورات میشود پی به حرکت گذشتگانمان برد و متوجه شد که حرکتهای دسته جمعی و گروهی باعث ایجاد الفت،محبت و مهربانی و در نتیجه شور و نشاط و سرور میشود.

شاید یکی از حکمت های دستورات شرع مقدس نیز همین باشد که با حضور در اجتماع به ایجاد شور و نشاط در جامعه کمک کنیم.

یکی از کارهایی که هم کار گروهی و جمعی و هم جزو امور عام المنفعة میباشد تشکیل گروهای جهادی است که حتما باید اهتمام ویژه ای به آن شود و در مناطقی که این گروهها تشکیل نشده است مبادرت به تشکیل آن شود.

اینکه مقام معظم رهبری حضرت امام خامنه ای «حفظه الله»در آخرین دیدارشان با دانشجویان و قبل از آن به این امر مهم توجه و تنبه میدهند میتواند اشاره به این مطلب باشد،زیرا این حرکات هم برکات و آبادی به ارمغان میآورد و هم نشاط و شادی را به جامعه تزریق میکند.

4- لزوم تغییر نگرش درباره ی کارو اشتغال

نگرش غلطی که در مورد کار واشتغال وجود دارد این است که به کار فقط از جنبه ی اقتصادی و کسب درآمد به آن نگاه می شود و دوم اینکه عده ای کار و اشتغال را در مورد بعضی از کارها خلاصه میکنند و کار های دیگر را کار نمیدانند

اما واقعیت این است که کار و اشتغال صرفا جنبه ی اقتصادی ندارد بلکه کار وسیله ی تربیت جسم و روح،پر کردن ایام فراغت،مانع از فساد و فتنه،عامل رشد و نبوغ ابتکار،توسعه ی اقتصادی عزت و خودکفایی و کمک به دیگران می باشد.

با این نگاه حتی کسانی که متموّل هستند هم باید کار کنند زیر همین طور که عرض شد اشتغال صرفا جنبه ی اقتصادی ندارد و کار باعث آرامش و شورو نشاط وشادی هم میشود که این امر باعث انتقال این شورو نشاط به جامعه نیز میشود.

فلذا ضروریست که اول نگاه به اشتغال از جنبه تک بعدی خارج شده و ثانیا جوانان عزیز و خانواده های مکرم نگاهشان رابه اشتغال عوض کرده و شغل را در یک عده از امور خلاصه نکنند و برای تمامی کارها احترام و ارزش قائل باشند تا ان شاءالله جوانان عزیز با ارامش کامل به همه ی کارها تن داده و در نتیجه هم خود دارای شورو نشاط وسرور شوند و هم جامعه را از آن سیراب کنند.

البته این به معنای دادن مجوز به دولت و مسؤلین برای کم کاری در امور مردم از جمله اشتغال نیست فقط در خواست تغییر نگرش است.

به جهت رعايت اختصار در مقاله موجود از پرداختن به موارد ديگر اجتناب مي كنيم اما خوانندگان محترم توجه داشته باشند كه امور ديگري مانند صله رحم نيز مي تواند به ايجاد شور و نشاط و فرح در جامعه كمك بسزايي كرده و تنور مهر و محبت را دوباره شعله ور مي سازد.اينكه مشكلات اقتصادي را دليل  كمرنگ شدن صله رحم بدانيم جفايي بس نابخشودني است. زيرا مشكلات اقتصادي در گذشته اگر بيشتر از امروز نبوده كمتر هم نبوده است.

البته اين باز به معني انكار مشكلات اقتصادي كشور نبوده و در همين جا فرصت را غنيمت شمرده و از همه مسئولين ذيربط تقاضا داريم هرچه سريع تر مشكلات را مرتفع كرده و نقشه شوم دشمنان را خنثي كنند.

و در پايان نثار مي كنيم سلام و صلوات خود را به همه شهدا
از صدر اسلام تا شهداي مدافع حرم بخصوص آقا سيد ميلاد مصطفوي عزيز كه امنيت ، نشاط و سرور براي ما به ارمغان آورده اند.

منابع:

الكافي ، ج2 ، ص 190

منتخب كامل الزيارات ، ابن قولويه ، ص165

وسائل الشيعه ، ج5 ، ص374

مستدرك الوسائل ، ج6 ، ص5

بحارالانوار ، ج88 ، ص5

نویسنده: سید حسین موسوی