به گزارش بهارانه، مردم شهر بهار همزمان با سایر شهرهای ایران اسلامی مراسم خاص خود را برای برگزای مراسم عزاداری در روز عاشورا دارند که به سنتی دیرین تبدیل شده است. این مراسم در بهار در روز عاشورا طبق یک سنت دیرین در دو وقت صبح و بعد ازظهر اجرا می شود .

بدین ترتیب که از ساعت 8-9 صبح تمامی هیآت و دسته های عزاداری در سراسر شهر، به استثنای  محله ی قلعه از مسجد مربوطه محل آغاز و بعد از گذار از مساجد اصلی شهر به قلعه آمده و اندکی توقف نموده و سپس به حرکت خود ادامه می دهند، در میان عزاداری های صبح که اکثریت محلات بهار به عزاداری می پردازند مراسماتی نظیر حمل گهواره ، دسته ی ملبس به لباس عربی (قدرت حسینی) تعزیه وقایع عاشوراتوسط چند نفرسواره ،حمل تابوت خیالی امام حسین (ع) و... به چشم می آید، اما بعدازظهر نوبت محله ی قلعه است ، مردم محله ی قلعه دقیقا عکس مسیرطی شده توسط عزاداران صبح را می پیمایند وعزاداری پس ازعبورازمسیراصلی و مساجد معروف و قبرستان بهار در نقطه ی شروع پایان می پذیرد .

عزاداری درروزسوم عاشورا و اربعین هم از قدیم الایام در بهار رایج بوده و کم کم این سنت حسنه به شهرها و استانهای همجوار هم انتقال یافته است .

نوعی از سینه زنی معروف به «چمبره ، دسته» که در معدودی از شهرهای کشور اجرا می شود در بهارمخصوص محله ی قلعه بوده،که عموماً شبهای قبل ازعاشورا و صبح روز عاشورا اجرا می شود ، سایرنقاط شهر به این نوع عزاداری گرایشی نشان نداده و بعبارتی دیگر بالکل توانایی اجرای آن را (علیرغم ساده بودن) ندارند،پذیرایی و نذورات و خیرات در ایام محرم و صفر به چند صورت عمده صورت می گیرد.

 نوع اول و فراگیرترین آن پختن و پخش حلیم است که این مراسم اکنون هم به همان قدرت سابق رایج است و نیازی به توضیح ندارد .

نوع دوم ، کشتن قربانی پیش پای عزاداران امام حسین (ع) و پخش گوشت قربانی به مردم، نوع سوم ، پختن و پخش آبگوشت معروف به یخنی که از غذاهای سنتی شهر بهار است و نوع چهارم ، پختن و پخش شیربرنج است.

در سالهای اخیر پختن برنج با انواع خورشتها هم  به این نذورات افزوده شده است  معروف ترین حلیم پزی بهار در محله ی حسن آباد صورت می گیرد که بانی خیر آن یک فرد خیر و  مهاجر در زمان جنگ (مرحوم حاج ابراهیم عبدالهی ) بوده که حدوداً در این مراسم چهل دیگ حلیم بارگذاشته می شود و از ابتدای صبح تاسوعا شروع به جمع آوری دیگ ها و مایحتاج پخت حلیم می پردازند و صبح عاشورا از سراسر بهار و همدان و شهرستان های همجوار برای دریافت حلیم به این محله می آیند . امروز پختن این حلیم معروف به حلیم حضرت ابوالفضل (ع) صورت مدرن تری به خودگرفته و انرژی آن از گازو وسایل گازی تامین می گردد سابقاً توسط چوب و سوزاندن ذغال انجام می گرفت .

 برگرفته شده از کتاب «تاریخ، فرهنگ عمومی و مشاهیر بهار» نوشته جواد نوری