به گزارش بهارانه به نقل از نافع، مراجع تقلید از شخصیت های بسیار مهم و تاثیرگذار در مذهب تشیع هستند که حضورشان و احکامی که صادر می کنند از اهمیت زیادی برخوردار است  چه آنکه دشمنان قسم خورده تشیع نیز به این موضوع به خوبی واقف هستند و می دانند وقتی مرجعی حکمی می دهد یعنی بسیج مردمی برای اجرایی شدن آن حکم؛ به همین خاطر از قدرت مراجع همواره هراس داشته اند. نمونه خیلی معروف آن همان تحریم تنباکو است که میرزای شیرازی مرجع جلیل القدر آن زمان صادر کرد و زمانی طول نکشید مردم با وجود تعلق خاطری که به مصرف توتون و تنباکو داشتند مغازه‏های خود را بستند و تمامی قلیان‏ها را برچیدند نه تنها در شهر بلکه حتی در دربار ناصرالدین شاه هم هیچ کس لب به دخانیات نمی‏زد. تمام قهوه ‏خانه‏ ها و ادارات دولتی استعمال توتون و تنباکو را کنار نهادند حتی در حرم خانه سلطنتی نیز انیس‏الدوله سوگلی و ملکه قدرتمند حرمسرای شاهی قلیانها را جمع کرد. هنگامی که شاه مطلع شد و علت آن را پرسید، گفت: به دلیل آن که حرام شده آن را جمع کردیم. شاه گفت چه کسی حرام کرد؟. انیس‏ الدوله گفت: همان کسی که ما را بر تو حلال کرده است! شاه متغیر شده و چیزی نگفت و برگشت و به فاصله چند روز امتیاز رژی را ملغی نمود. (ابراهیم تیموری. اولین مقاومت منفی در ایران. ص 104-102.)
 
بی توجهی وزارت ارشاد به احکام مراجع تقلید
حال چه شده است که  مراجع  حکم به مفسده  و حرام بودن تک خوانی زنان صادر می کنند اما با همه این احوال شاهد برگزاری کنسرت هایی هستیم که زنان تک خوان عرضه اندام می کنند متاسفانه نهادینه کردن نرم و آرام  تک خوانی زنان از جمله اموری است  که با وجود اعتراضات و انتقادات متعدد از سوی مراجع و مردم متدین با حمایت تمام قد وزارت ارشاد با قوت ادامه پیدا کرد و پیش رفت، تا جایی که بازیگران زن  نیز وارد این حوزه شدند.
 
هفته پیش هم تابوی تک خوانی زنان بازیگر شکسته شد و هنگامه قاضیانی که از مدتها قبل  درصفحه اینستاگرامش از اجرای یک کنسرت متفاوت زنانه با معرفی گروه موسیقی اش خبر داده بود آوازه خوانی کرد. این هنرپیشه با انتشار خبر کنسرتش در فضای مجازی به  نوعی  می خواست ظرفیتها  را برای پذیرش تک خوانی زنانه تست کند  و وقتی با هیچگونه مخالفتی مواجه نشد در تالار وحدت به روی سن رفت و آوازه خوانی کرد، که با  به به و چهچه عده ای اعتماد به نفس بیشتری پیدا کرد تا  در حوزه  اجرای تک خوانی کارش را ادامه بدهد. البته یکی از سایتها درباره این کنسرت نوشته بود مشخص نیست که قاضیانی خواننده است یا مجوزی برای خوانندگی دارد یا نه؟! در گزارشهای مربوط به کنسرت این زن بازیگر همچنین آمده بود با وجود بایکوت خبری کنسرت قاضیانی شلوغ شد و یا اینکه  بایکوت‌مان کرده بودند... و با چنین  مطالبی به تحریک و تحریض بیشتر این بازیگر پرداختند.
 
 
جدی نگرفتن حکم معتبر مراجع دینی از نشانه های نفوذ برای تضعیف تشیع
این قبح شکنی درحالی است که درباره تک خوانی زنان پیش ازاین علما بارها و بارها مواضع خود را صریحا اعلام کرده‌اند و با این قضیه مخالفت داشته اند؛ مراجعی چون آیت الله مکام شیرازی بر حرام بودن تک خوانی زنان  تاکید دارد حتی ایشان با انتقاد از جسور و مدعی شدن این افراد در واکنش به حمایت وزارت ارشاد گفته است: «این‌ها خبر ندارند یک طلبه ۲۰ سال درس می‌خواند تا به مرحله اول اجتهاد برسد و باید برای مجتهد شدن ۴۰ سال درس خواند. وزارت ارشاد بداند تکرار این کارها سبب می‌شود که مردم فاصله بگیرند.»  
 
در واقع  خوانندگی و کنسرت زنان در جامعه اسلامی ما هیچ توجیهی ندارد؛ هرچند وانمود  می شود هزینه های چنین کنسرتهایی برای امور انسان دوستان و خیریه  صرف می شود ولی قابل قبول نیست و هدف وسیله را توجیه نمی کند. جدی نگرفتن حکم معتبر مراجع دینی از نشانه های نفوذ برای تضعیف تشیع است که هشداری جدی تلقی می شود و البته از حوزه های علمیه  نیز انتظار می رود  نسبت به آگاه سازی جامعه درخصوص جایگاه مراجع دینی و احکامی که صادر می کنند  بهتر و بیشتر ورود داشته باشند.
 
تهاجم فرهنگی یکی از شاخه های پروزه ی نفوذ
 
 در هرحال هنرمندان به عنوان گروهای مرجع و تاثیرگذار درجامعه، چه بخواهند وچه نخواهند  جلودار هستند  و می توانند تاثیر زیادی بر افراد جامعه بگذارند. درباره این مسئله که حکم صریح مراجع  حرام و جایز نبودن آن است این قشر باید کاری کنند تا  فرهنگ توجه به شرعیات و ملزومات دینی در جامعه نهادینه بشود نه اینکه خودشان را تافته جدابافته بدانند و چه بسا در قبح شکنی وعدول از خطوط قرمز پیشتازی کنند. چند وقت پیش یکی از بازیگران میانسال زن وارد گود خوانندگی تک خوانی شد و حالا نیز یکی دیگر کنسرتی را برگزار کرد. جای تاسف دارد که هنوز این امور به خصوص بین اهالی روشنفکر و هنرمند ما جا نیفتاده است و همچنان مرغ مقلد  دهه های قبل از انقلاب و یا  غرب هستند  تا ازاین طریق خودی نشان بدهند و به قول این بازیگر رویای خود را محقق سازند.
 
 آیا این همان  پروژه نفوذ دشمن نیست که این طور نرم و آرام  وارد عرصه هنر شده است تا با تقدس زدایی نسبت به امور دینی و شرعی بستری را فراهم کند تا نسبت به اموری این چنینی حساسیت ها برداشته شود و زن مسلمان  شیعه  آوازه خوانی کند و هیچ توجهی به حکم مراجع نداشته باشد؟!
 
جای تامل است که این روزها  از جامعه هنری قبل از آنکه  خبری مثبت  و سازنده درعرصه فرهنگ شنیده شود  بیشتر اخبار سیاه  و منفی به گوش می رسد تا آنجا که گاه احساس می شود این قشر به راحتی از دشمن بازی می خورند  و با  بهانه های مختلف درزمین و برای دشمن بازی می کنند هرچند خانم قاضیانی یک نمونه کوچک است اما اگر اتفاقات مشابه را در عرصه های گوناگون کنارهم بگذاریم موضوع  کمی متفاوت می شود؛ 
 
 
نیاز توجه به هنرمندان ارزشی و متدین
 
البته به حمدالله این نوع اتفاقات بین بازیگران ارزشی و پرمطالعه  دیده نمی شود، بلکه حتی مهره های اصلی هنر در کشور به اشکال مختلف خود را  متعهد  به سنتها  و ارزشها و اعتقادات این مردم دانسته و درمقابل چنین اتفاقاتی با وجودی که خوشایند برخی روشنفکرهای غربزده نباشد موضعگیری می کنند. اما همین گروه اندک هم باید به طور جدی و به اشکال مختلف مورد توجه قرار گیرند.
 
متاسفانه  چند سال پیش زمانی که فیلمهای چندانی در عرصه  ارزشها  وجود نداشتد و با سیاست تقویت  فیلمهای ارزشی  از برخی فیلمهای ضعیف تقدیر شد تقدیرهایی که  طبیعتا موج رسانه ای و حمایتی را پس از آن دربرداشت  به نظر می رسد این خانم بازیگر خواننده  هم پس از جایزه گرفتن در چند فیلم ضعیف که درآن بازی کرده بود و  پس ازچند  اظهارنظر ارزشی از تریبونهای مختلف دچار توهم دانایی شده و همین امر باعث گردیده تا به آسانی  درچنبره  افرادی قرار گیرد  که همیشه  مترصد سوءاستفاده از چهره ها برای اهداف خاص خود هستند.
 
 اتفاقات اخیر چند نکته را  قابل توجه می سازد. اول اینکه می بایست  بحث مرجعیت تقلید  درجامعه به اشکال مختلف بیشتر مورد توجه فرهنگسازان قرار گیرد به خصوص در عرصه هنر و فیلم و سریال که  جزو آثار تاریخی  به آن پرداخته نشد است و دوم آنکه  باید به سواد دینی  و فرهنگی فعالان عرصه هنری و به خصوص چهره ها اهتمام ورزید. عدم حضور روحانیت به عنوان  راهنما و آموزگار مذهب  نه صرفا به عنوان مدیر و کارمند دراین عرصه  بسیار ضروری است؛ خلائی که  باید هرچه زودتر و به صورت اکمل و نه فرمالیته  به آن پرداخته روحانیت باید در بطن  ماجراها و البته به عنوان دوستی همراه حضور داشته باشند و نه صرفا  نماینده حاکمیت.
انتهای پیام/ح
 

انتهای پیام/ س