به گزارش بهارانه به نقل از وبلاگ آوای مهاجران، با وجود اینکه مهاجران به شهر تبدیل شده، اما از امکانات اولیه و ابتدایی یک شهر محروم است.

تنها درمانگاه این شهر که در مرکز بهداشت مهاجران واقع است با انبوهی از بیماران مواجه است که منتظر تنها پزشکی هستند که در هفته 2 یا 3 بار به این درمانگاه می آید.

مهم تر از آن اینکه این درمانگاه کوچک، از امکانات اولیه ای چون وجود یک کادر درمانی برای تزریقات بی بهره بوده، و با توجه به اینکه در فصل سرما هستیم، مردم مهاجران باید همه روزه برای انجام کارهای تزریقاتی خود به یکی از شهرهای اطراف مانند لالجین، بهار و یا همدان عزیمت کنند.

این امر مشکلات فراوانی را به سایر مشکلات مردم اضافه کرده از جمله اینکه رفت آمد به شهرها مشکل بوده و هزینه های زیادی را برای مردم در بر دارد.