1- خط آتش فرعون کسی را مجال نمی داد و دستور آن بود که کودکی به دنیا نیاید و یا در همان آغاز کشته شود تا موسی(ع) -که پیشگویان و منجمان وعده داده بودند- متولد نشود و اینچنین بود که کودکان معصوم و بی گناه را پی درپی سر بریدند اما اراده الهی بر امر دیگری استوار بود و آنچه او خواهد، همان خواهد شد که شد و از قضا موسی(ع) به دنیا آمد و در دربار و دیار فرعون بزرگ شد تا بت فرعونیت را بشکند و الوهیت فرعونی را پایان دهد و...

داستان مسیح(ع) شگفت انگیزتر اما غیرقابل انکار است؛ اراده الهی بر آن شد به حضرت مریم بی آنکه همسری برگزیده باشد فرزندی اعطاء نماید؛ «... سرانجام به فرمان پروردگار نور مسیح در رحم مادر قرار گرفت و درد زایمان او را به سوی درخت خرما کشانید، او از وضع خود غمگین بود، دستور دادیم که درخت خرما را تکان بدهد تا رطبی تازه فرو ریزد، فرزند او گام به جهان هستی گذارد و مریم با نوزاد به سوی قوم خود آمد.»

مردم از تعجب انگشت به دهان مانده و سیل ملامت ها به سوی او سرازیر شد. مریم(س) دستور داشت که به مردم برساند سؤالات خود را از همین کودک بپرسند. آنان گفتند؛ مگر طفل شیرخوار که در گهواره آرمیده است می تواند سخن بگوید؟ در این هنگام عیسی -علیه السلام- لب به سخن گشود و گفت: «انی عبدالله آتنی الکتاب و جعلنی نبیا؛ من بنده خدایم، دارای کتاب و در زمره پیامبران هستم.» (سوره مریم- آیات 32-18) پس چه جای شگفتی که اگر با میلاد مسعود خاتم النبیین(ص)، ایوان کسری شکافت و چند کنگره آن فرو ریخت، آتشکده فارس پس از هزار سال به خاموشی گرایید، بتهای بتخانه مکه واژگون شدند و... آیا خبری در راه است؟ تاریخ در یک پیچ تاریخی تعیین کننده است؟ 17 ربیع الاول در عام الفیل- 570 میلادی- حاکی از آن است که اراده الهی می خواهد با بنده و رسولش -محمد (ص)- بتهای زمانه را به زیر بکشاند و «اسلام» عزیز را بر صدر بنشاند و این مولود چنین جایگاهی دارد. او آمده تا در پهنه تاریخ این تابلو را برافرازد که؛ «الاسلام یعلو و لا یعلی علیه»

2- با آغاز ماموریت بزرگ و سترگ پیامبر اسلام و دعوت همگانی به «اسلام»، صدای زراندوزان و زورگویان و تزویرپیشگان بلند می شود. جای تعجب نیست، «اسلام» را بر نمی تابند چون با منافع نامشروع، زیاده خواهی ها و افزون طلبی های آنها مغایرت دارد. اینجاست که در دارالندوه- اتاق فکر کفر- نقشه ها تدارک دیدند، طراحی ها کردند، توطئه ها و سناریوها چیدند، تحریم ها پیش کشیدند و تهدیدها و ترورها را در دستور کار قرار دادند تا «همه گزینه ها روی میز باشد»! و با اهرم مذاکره و تطمیع از یک سو و حربه تحریم و تهدید از سوی دیگر؛ رسول خدا(ص) را منصرف نمایند و محاسبات او را تغییر بدهند اما این کلام استوار رسول خدا نشان می دهد توطئه ها نگرفته و کارشکنی ها کارگر نیفتاده و نقشه آنها نقش بر آب شده است؛ «به خدا سوگند اگر خورشید را در دست راست و ماه را در دست چپ من بگذارید که از دعوت خویش دست بردارم از پای نخواهم نشست تا خدا دین اسلام را رواج دهد یا جان بر سر آن گذارم.»

از همین روی؛ پیامبر و مسلمانان را در شعب ابی طالب محاصره و تحریم اقتصادی می کنند به گونه ای که در بند نخست آن قطعنامه تحریمی قید می نمایند؛ «همه گونه خرید و فروش با طرفداران و هواداران محمد ممنوع و تحریم است»، اتهامات متعدد و واهی به پیامبر اسلام می زنند و کشتن او را نتیجه می گیرند ولی اشتباه محاسباتی آنها اینجاست که نمی توانند تحلیل کنند پس چطور محمد(ص) ماند و حتی به معراج و سدره المنتهی رفت و تمدن اسلامی را پایه گذاشت؟

3- چرخه روزگار چرخید و چرخید تا با بروز و ظهور انقلاب اسلامی ایران، بار دیگر «اسلام» از میان آموزه ها و متون به کرسی حاکمیت نشست و در دوره کنونی، پیچ تاریخی افول قدرت ها و مدعیان آغاز شد. در این دوره ندای پیامبر رحمت است که بار دیگر به گوش می رسد و فرزند راستین پیامبر این بار همانند جدش بر «اسلام» عزیز پای می فشارد و مستکبران و زورگویان که صدا به اعتراض و تهدید بلند می کنند و وعده سرنگونی «جمهوری اسلامی» را ادعا می کنند با پاسخ های قاطع و پی درپی امام راحل عظیم الشأن مواجه می شوند که «هیچ غلطی نمی توانند بکنند».

«تحریم»ها را به پیش می کشند اما امت امام ثابت می کنند فرزند رمضان هستند و پایدار و مقاوم. جنگ به راه می اندازند و همین امت ثابت می کنند فرزند عاشورایند. هرچه به صحنه می آورند و تمام پتانسیل خودشان را بکار می گیرند تا جمهوری اسلامی که ترجمان اسلام ناب محمدی(ص) است را از کارزار مبارزه خارج کنند و مردم را ناامید نمایند ولی امام خمینی(ره) به صراحت می گوید؛ «این قرن، قرن غلبه مستضعفین بر مستکبرین است».

و آیا امروز نشانه های این بیان حکیمانه آشکار نشده است؟ مگر نه این که قرار بود جمهوری اسلامی را از پای درآورند؟ تحریم ها، تهدیدها، توطئه ها، جنگ و گزینه نظامی بخشی از این پروژه نبود؟ پس چه شده است که به قول سی ان ان هرچه به ایران فشار آوردند، تحریم کردند، توطئه ها تدارک دیدند و... «نتیجه معکوس» داده است؟ آیا می توان واقعیت ها را انکار کرد؟ نمونه های زیر بخشی از ماجراست؛

مجله تایم قدرت نظامی ایران را تحسین می کند و در گزارش خود به این واقعیت اذعان می نماید که حمله نظامی به ایران امکان پذیر نیست چون قابلیت های نظامی و موشکی و موقعیت استراتژیک تنگه هرمز چنین اجازه ای نمی دهد. واشنگتن پست بعد علمی و هسته ای ایران را مورد دقت قرار می دهد و صراحتا می نویسد؛ «ایران در تاریخ کشورهای هسته ای یک استثناست زیرا در روند هسته ای شدن خود هرگز از حمایت خارجی برخوردار نبوده است.» جالب است که هافینگتون پست نمی تواند «قدرت نرم» ایران را نادیده بگیرد و تاکید می کند قدرت نرم جمهوری اسلامی، سدی در برابر آمریکاست.

در همین خط، تحلیل جروز الم پست هم خواندنی است که می نویسد نفوذ ایران در منطقه، هژمونی آمریکا را نشانه رفته است و «بوستون گلوب» در ترجیع بند قدرت جمهوری اسلامی برخاسته از اسلام ناب اعتراف می کند که؛ «زمان رهبری ایران در منطقه فرا رسیده است».

4- از سوی دیگر؛ دشمنان نشان دار جمهوری اسلامی در بدترین شرایط قرار گرفته اند و تحلیلگران و استراتژیست های خودشان به این افول فزاینده اعتراف می کنند. بحران مالی و اقتصادی لاعلاج در آمریکا و اروپا با کسری بودجه های نجومی- که تنها کاخ سفید بیش از 61هزارمیلیارد دلار کسری بودجه دارد- و وضعیت وخامت بار بیکاری، انحراف های اخلاقی، تروریزم اجتماعی و... حاکی از آن است که بدخواهان و معاندین اسلام در پایان راه هستند و پیچ تاریخی در دوره کنونی آغاز گشته است. چاره کار گوش دادن به ندای اسلام و تسلیم مکتب حیات بخشی است که برای بحران های کنونی برنامه دارد وگرنه مکتب سرمایه داری و نظام لیبرال دموکراسی در پیله تضادهای لاینحل و تناقض های استراتژیک گرفتار شده اند.

5- تحولات منطقه خاورمیانه در بستر بیداری اسلامی نیز مهر تاییدی است که دنیا در یک پیچ تاریخی قرار گرفته است و دو سال گذشته بخوبی این واقعیت را عیان و نمایان کرده است. لجوج ترین و معاندترین دشمنان جمهوری اسلامی و اسلام نتوانستند زبان به دهان بگیرند و هراس آلود به «بهمن اسلامی خاورمیانه»- تعبیر ها آرتص- اعتراف کردند. عبارت نتانیاهو نیز قابل تأمل است که در تحلیل انقلاب ها و قیام های منطقه- به گزارش خبرگزاری اروپا- می گوید؛ «یک انقلاب اسلامی با هسته ای ضد اسرائیلی است.»

آیا نمونه هایی از آنچه در بالا آمد که مصداق مشت، نمونه خروار است را می توان ندید و یا انکار کرد؛ و این همه در عصر کنونی به برکت مولود 71 ربیع و اسلام عزیز است که اکنون جمهوری اسلامی با مدل ممتاز و الگویی بی بدیل بر پیچ تاریخی قرار گرفته است تا طنین ندای پیامبر رحمت را به گوش جهانیان برساند. ان شاءالله.