چند روز پيش شماري از نيروهاي القاعده به پايگاه هوايي مينهاس در استان پنجاب حمله كردند. اين پايگاه يكي از مراكز مهم پژوهش هاي توسعه نيروي هوايي پاكستان در زمينه توليد جنگنده «JF-17» به شمار مي رود.
همزمان روزنامه تودي زمان چاپ تركيه در مقاله اي به انتقاد از حمايت هاي دولت آنكارا نسبت به گروه هاي مسلح و تروريستي در سوريه پرداخت و نوشت: دقيقا 30 سال پيش بود كه سازمان سيا در مناطق مرزي پاكستان و افغانستان فعال شد و طالبان را براي مبارزه با شوروي مجهز كرد. سلاح هايي كه سازمان سيا تامين كرد، اغلب ساخت آمريكا بود و با پول پادشاهي هاي عرب نفتي خريداري و از راه پاكستان به افغانستان قاچاق مي شد. پاكستان تحت حكومت ژنرال ضياءالحق، مشتاقانه در اين سناريو بازي مي كرد، چون هم به خاطر اين كار از آمريكا و عربستان كمك مالي دريافت مي كرد و هم بخشي از سلاح ها سهم پاكستان شد. در همان زمان، گزارش هايي بود كه با رضايت آمريكا و عربستان سعودي، گروهي از شبه نظاميان بسيار تندرو از دورترين نقاط جهان اسلام به سوي مرز پاكستان و افغانستان جذب شده اند. حالا همان پول عربستان و ايدئولوژي افراطي سلفي جنگ طلب تاثيري بسيار منفي بر پاكستان گذاشته است.
اين روزنامه مي افزايد: فرايندي كه در دهه 1980 در پاكستان آغاز شد، اكنون اين كشور را به يك دولت تقريبا از هم پاشيده و پايگاه انواع تروريست ها تبديل كرده است؛ گروه هايي كه توسط پاكستاني ها ايجاد شد تا به افغانستان و بعدا هند حمله كنند، حال سلاح خود را به سوي دولت پاكستان گرفته اند. مناطق قبايلي اكنون به منشأ تروريسم در افغانستان نيز تبديل شده است. به همين دليل است كه آمريكا مجبور شده با هواپيماهاي بدون سرنشين به اين مناطق حمله كند. چنين حملاتي هم حاكميت پاكستان بر سرزمين خود را از بين برده و هم باعث از بين رفتن اعتبار اين دولت در داخل و خارج شده است. آنچه امروز در مرز سوريه و تركيه مي گذرد، به نحو ترسناكي شبيه چيزي است كه در مرز پاكستان و افغانستان اتفاق افتاد.
روزنامه مذكور خاطرنشان كرد: غيرممكن است، اگر گمان كنيد ايدئولوژي عربستان در پي پول آن به مرز تركيه و سوريه منتقل نمي شود، همان گونه كه در دهه 1980 در مرز پاكستان و افغانستان اتفاق افتاد.
روزنامه تودي زمان در ادامه به نقش خيانت آميز عربستان پرداخته و مي نويسد: حمايت فعالانه تركيه از درگيري هاي سوريه مي توان شكاف هاي قومي را در درون تركيه ميان سني ها، علوي ها و كردها فعال كند. براي عربستان بهتر است كه اين گروه هاي شيعه و سني مقابل هم قرار گيرند اما خطر در اين است كه تركيه مانند پاكستان شود. اردوغان و داود اوغلو انسان هاي باهوشي هستند و به طور خاص، دومي تاريخ را مي فهمد. آن ها پيش از اينكه بسيار دير شود، بايد بدانند كه آنچه در دهه 80 در پاكستان رخ داد، ممكن است بر سر آنها هم بيايد، مگر اينكه به سرعت بر دخالت خود در سوريه لگام بزنند و اجازه ندهند خصومت شخصي آنها با اسد اصلي ترين عامل تعيين كننده سياست تركيه در قبال سوريه شود.
اين روزنامه در پايان نوشت: سرانجام آمريكايي ها و سعودي ها منطقه را ترك مي كنند و تركيه بايد اوضاع را جمع كند. اما آنها به احتمال زياد پشت سر خود آشوب باقي خواهند گذاشت، همان گونه كه در افغانستان اين كار را كردند و تركيه خواهد بود كه هزينه آن را خواهد پرداخت.