نشریه «اوپن زایان»، در مطلبی نوشته است که سناتورهای آمریکایی مشغول تهیه تصویب نامه ای هستند که بر اساس آن بر حمایت آمریکا از حمله احتمالی رژیم صهیونیستی به تأسیسات هسته ای ایران تاکید شده است. این تصویب نامه که توسط سناتور رابرت منندز جمهوری خواه و لیندسی گراهام دموکرات خواه تهیه و تنظیم شده است، قرار است که به امضای نمایندگان آیپک، که کنفرانس سالانه آن ها طی این هفته در کنگره ایالتی در واشنگتن برگزار می شود نیز برسد.

در همین حال و به نوشته این نشریه نمایندگان آیپک (لابی صهیونیستی آمریکا) نیز قرار است طرحی را برای تعهد آمریکا به حمایت از حمله رژیم اسرائیل به تأسیسات هسته ای ایران ارائه کنند. حمله ای که به عقیده بسیاری از کارشناسان منجر به برهم خوردن کامل ثبات منطقه، وخامت بیشتر اوضاع اقتصاد جهانی و پیچیده تر شدن مسئله هسته ای ایران می شود.
 
بر اساس نسخه ای که از این تصویب نامه به دست نشریه اوپن زایان رسیده است، در آن ذکر شده که ایالات متحده باید به افزایش تحریم های شکننده بر ایران ادامه دهد و همچنین آمریکا را "وادار" کرده که در صورتی که رژیم اسرائیل قصد حمله یک جانبه به ایران را داشته باشد، ایالات متحده بایستی در کنار این رژیم قرار گرفته و حمایت های اقتصادی، دیپلماتیک و نظامی را از این رژیم به عمل آورد.
 
هرچند تهیه کنندگان این تصویب نامه در آن ذکر کرده اند که این طرح نباید به معنی اجبار آمریکا به اعلان جنگ بر علیه ایران تفسیر شود، اما مفاد آن به گونه ای تنظیم شده است که بر اساس آن ایالات متحده به محض ورود اسرائیل به جنگ با ایران اجبار به اعلان جنگ با ایران می شود.
 
در همین رابطه و در خصوص این طرح، گری سیک، استاد دانشگاه کلمبیا و از مقامات سابق کاخ سفید، متخصص در امور ایران گفته است: آغاز جنگ خطرناک ترین اقدامی است که یک ملت می تواند به آن دست یازد. این طرح به این معنی است که اختیار شروع جنگ عملاً به یک کشور دیگر واگذار می شود. یک چنین تصمیمی مسئولیت مستقیم برای آمریکا در بر دارد.
 
هرچند این گونه تصویب نامه ها به خودی خود منجر به اتخاذ سیاست نمی شود، اما تداوم یک رویکرد خصمانه نسبت به ایران در میان مقامات آمریکایی و افکار عمومی را در بر دارد که در نوع خود و در زمانی که مذاکرات 1+5 با ایران حاکی از نشانه های خوب و مساعدی بوده است، کمی تعجب برانگیز است.
 
این در حالی است که سال گذشته نیز یک طرح مشابه از سوی 74 سناتور جمهوری خواه در سنای آمریکا مطرح شده بود. با این تفاوت که در آن تنها بر حمایت از "حق اسرائیل" برای اقدام به هرگونه عمل لازمی تاکید شده بود.
 
گفته می شود که تاکنون هیچ سناتور دموکراتی اقدام به امضای لایحه مذکور نکرده و یکی از سناتورهای دموکرات در ایمیلی به کنایه نوشته است: دموکرات ها این طرح را به عنوان طرح جنگ بر علیه عراق ... -ببخشید منظورم طرح جنگ علیه ایران است- امضا نخواهند کرد!"
 
از سوی دیگر یکی از مقامات سابق سی آی ای، که نخواسته نامش فاش شود، در رابطه با این طرح و با اشاره به مذاکرات هسته ای ایران با غرب گفته است: من فکر نمی کنم که این تصویب نامه اثری بر پیام ها و تصمیماتی داشته باشد که از کاخ سفید بیرون می آید. تصمیمات و مذاکرات بین دولت اوباما و رژیم اسرائیل بر سر حمله احتمالی به ایران، هیچ ارتباطی با یک چنین طرح هایی ندارد.
 
این در حالی است که بدون شک، هرچند این طرح بدون امضای کاخ سفید و تصویب سنا منجر به ایجاد تعهدی برای ایالات متحده نمی شود، اما حاکی از یک جریان جنگ طلب در سنای آمریکا است که نکته جالب آن در این است که این طرح حتی قبل از آنکه به سنای آمریکا معرفی شود، به عنوان ابتکار عمل آیپک معرفی شده است!
 
نکته دیگر آنکه در جریان مراسم سوگند چاک هیگل، به عنوان وزیر جدید دفاع آمریکا یک سناتور جمهوری خواه از وی خواسته بود که یک نمونه از اقداماتی را که آمریکا به خواست و اراده لابی اسرائیلی یهودی مجبور به انجام آند شده است را نام ببرد. اگر چندی تحمل می کرد امروز سناتور منندز نمونه بارزی از آن را به وی نشان می داد!
 
به هر حال، این اقدام بار دیگر نشان می دهد که جریان تندرو و جنگ طلب آمریکایی که به طور خاص در قالب سنانورهای جمهوری خواه این کشور نمود می یابد، به هیچ وجه خواهان حل و فصل موضوع هسته ای ایران و یا عادی سازی روابط تهران و واشنگتن نیست و تلاش دارد به هر نحو ممکن، آتش بحران بر سر مسئله هسته ای را شعله ور نگه دارد.
 
البته این موضوع به سرعت پس از پایان مذاکرات آلماتی خود را نشان داد؛ زیرا با وجود اینکه مقامات تمام کشورهای غربی، از جمله خود دولتمردان آمریکایی نسبت به روند و نتیجه مذاکرات ابراز امیدواری کردند، مقامات رژیم صهیونیستی ضمن ابراز نگرانی نسبت به این مذاکرات، به تکرار ادعاهای پیشین خود درباره برنامه هسته ای ایران روی آوردند.
 
طبیعی است در چنین شرایطی این رژیم درصدد برخواهد آمد با جلب پشتیبانی حامیان آمریکایی خود (جمهوری خواهان و آیپک)، زمینه را برای بر هم زدن جو به وجود آورند تا با افزایش فشار بر دولت اوباما، دستکم وضع موجود را حفظ کرده و مانع حصول توافق هسته ای با ایران شوند.
 
به هر حال اکنون این وظیفه دولت اوباماست که نشان دهد تا چه به حد تغییر ادبیات اخیر مقامات خود پایبند است و آیا واقعاً با نادیده گرفتن فشارهای صهیونیست ها و جمهوری خواهان به ادعای خود مبنی بر تلاش برای عادی سازی روابط با تهران پایبند است یا خیر.