به گزارش بهارانه به نقل از پایگاه خبری تحلیلی نافع، اگر بشنويد در زماني كه كشور درطول سالهاي دفاع مقدس همه ظرفيت خود را به حفظ كيان ايران اسلامي اختصاص داده بود،عده اي در انديشه نان و به فكر زرق و برق هاي زندگي خود بوده اند چه احساسي خواهيد داشت؟
موضوع آنجا قابل تامل تر ميشود كه دريابيم افرادي كه اكنون حضور در جبهه ها را دست مايه تبليغات خود براي تبليغات انتخابات قرار داده اند، آنقدر غرق در دنياي خود بودند كه فرهنگ دفاع مقدس كوچكترين رخنه اي به زندگي شخصي و خانوادگي شان نكرده بود.
داستان از اين قرار است كه جناب روحاني در همان زماني كه كشور با يورش بي امان بعثي ها دست و پنجه نرم ميكرد ،جهيزيه دختر خود را تماما از انگليس تهيه كرده است.
در شرايطي كه آحاد جامعه براي پشتيباني هزينه هاي كمر شكن جنگ دست بكار شده و هر كدام به نوبه خود سهمي از تامين منابع مالي مورد نياز دفاع را تقبل ميكردند،جناب كانديدا فارغ بال از همه اين دغدغه ها به فكر تهيه اسباب و اثاثيه زندگي فرزند خود از فروشگاه هاي لندن بوده است!
كانديدائي كه امروز با آب و تاب فراوان خاطرات خود را از جنگ و جهاد به رخ مخاطبان ميكشد چگونه توانسته خود را تا اين حد از قاطبه ملت جدا دانسته و به فكر زرق و برق باشد ؟
آیا می توان کاندیدایی را که در زمان دفاع مقدس و در بهبوهه جنگ جهیزیه دخترش را از انگلیس تهیه کرد دلسوز قشری که زیر فشار اقتصادی کمرش تا زانو خم شده دانست؟
اين امر حاكي از اين حقيقت است كه فرهنگ جنگ و جهاد هيچ گاه به زندگي خصوصي برخي ها راه نيافته و اين افراد به قدري خود را تافته جدا بافته مي دانند كه هيچ الزامي براي تنظيم سطح زندگي خود با اقشار متوسط جامعه احساس نمي كنند.
پرواضح است كانديدائي كه از سوئي مدعي اجراي عدالت در سطح جامعه بوده و از سوئي ديگر تا اين حد خود را از بدنه جامعه جدا مي داند هيچ گاه نخواهد توانست مجري خوبي براي به اجرا در آوردن سياست هاي اقتصادي مبتني بر عدالت باشد.
گويا جناب حسن روحاني عليرغم اينكه افتخار بر تن كردن لباس رسول اكرم(ص) را دارند وصیّت ايشان به ابوذر را از ياد برده اند كه امیرالمونین در فرازي از آن فرمودند: ای ابوذر، من لباس خشن می پوشم و بر زمین می نشینم و انگشتان خود [به زبان ] پاك می كنم و بر الاغ بی زین سوار می شوم و بر پشت خود كسی را می نشانم ، پس هر كه شیوه من ترك گوید از من نیست، ای ابوذر لباس خشن و پیراهن ارزان بپوش تا غرور راهی به تو نیابد.