به گزارش بهارانه به نقل از نافع،سوالی که این روزها ذهن مرا به خود مشغول داشته است، اینست که رسانه های آمریکایی تا چه اندازه به انتخابات در کشورهای هند، ژاپن، آرژانتین یا هر کشور دیگری توجه می کنند؟
چه تعداد از روزنامه نگاران خبر دارند هیئت حاکمه بسیاری از کشورهای آسیایی کیست؟
اما تقریبا همه مردم دنیا می دانند، روحانی رییس جمهور منتخب ایران است، دلیل این هم روشن است، رسانه های غربی روزانه بطور مرتب مشغول ارائه چهره اهریمنی از ایران و مسلمانان هستند.
ایرانیان تجربه تلخی را در رابطه با آمریکا از سرگذرانده اند، در سرتاسر تاریخ آمریکا و سایر دولت های غربی با دوستی شان منابع ملی ایرانیان را به یغما برده اند و با دشمنی شان تحریم شان نموده اند، بدون تردید تا پایان تاریخ هیچگاه ایران و ایرانی به این شیطان زرد اعتماد نخواهد کرد، لیکن پرسش اساسی اینست: آیا غربی ها سرانجام ایران را بعنوان یک کشور بی خطر برای منافع شان خواهند شناخت؟ یا تا نابودی کامل خود و جهان خواهد جنگید؟
تاریخ، پاسخ مناسبی به این پرسش ها بدست می دهد، غربی ها جنگی را نبرده اند مگر اینکه ابتدا دشمن را از داخل فاسد کرده باشند، در واقع آنچه امروز تحت عنوان جنگ نرم می شناسیم، مربوط به دهه های اخیر نیست، بلکه جنگ نرم در ابتدایی ترین مبارزات بشری وجود داشته و تا امروز گسترش و توسعه یافته است؛ غرب با تمام توان به میدان جنگ نرم وارد شده است تا زمینه را برای جنگی سخت و نفس گیر مهیا سازد، لیکن پاسخی که بطور مرتب از جانب ایرانیان دریافت می کند، تمامی محاسباتش را بهم می ریزد.
ایرانیان با حضور گسترده در انتخابات و نامزدهای شکست خورده با حمایت از رییس جمهور منتخب، و همچنین رییس جمهور منتخب با تاسی از فرمایشات مقام معظم رهبری ثابت نمودند که اتحاد و انسجام ایرانیان در طیف وسیعی از لایه های اجتماعی درهم تنیده تا سطوح بالای کشوری و لشکری ناگسستنی است؛ اتحاد و انسجام درمباحث امنیت ملی اصل و اساس پایداری یک نظام است، در رابطه با ایران نیز می توان به جرات اعلام کرد اختلال در امنیت داخلی این کشور تاکنون از سطح تهدید یا تنش جزیی بالاتر نرفته است که این به نوبه خود رکوردی بی نظیر در سطح بین المللی است.
در ابتدای این وجیزه یادآور شدم ممکن است جهانیان از مسائل داخلی بسیاری از کشورها بی اطلاع باشند، اما کمتر کسی را می توان یافت که رهبر معظم انقلاب، و رییس دولت منتخب مردم را نشناسد، از همین رو کوچکترین اقدامات داخلی مردم و مسئولین زیر ذره بین جهانیان قرار دارد، و یقینا اگر ایراد یا نقصی در این عملکرد وجود داشته باشد در سطح بین المللی منعکس می شود، لیکن تاکنون نقص برجسته ای از اسلام و انقلاب نیافته و تلاش می کنند توسط عناصر نفوذی و رسانه های جمعی کشور را وارد مرحله تنش و سپس آشوب کنند و این نقص را ایجاد نمایند.
حال در پایان پرسشم را کامل می کنم؛ آیا برای نبرد نرم با ایران پس از انتخابات که مردمش اتحاد ، احزابش وفاداری و دولتمردانش توانمندی شان را به اثبات رسانده اند آماده اید؟