شاید شکل و شمایلش کمی فرق کرده باشد، اما دخالتهای والدین چیزی است که هنوز هم در لایههای پنهانی روابط خانوادگی وجود دارد؛ والدین به قصد کمک کردن به فرزند خود، خواسته یا ناخواسته وارد جزئیات زندگی آنها میشوند و در بسیاری از موارد این ورود بیاجازه، نه فقط گرهی از مشکلات باز نمیکند که گاه گره را کورتر میکند. زوجهای جوانی را میشناسم که میگویند پس از یک قهر کوتاهمدت با همسرشان آشتی کردهاند و دیگر دلخوری گذشته را به فراموشی سپردهاند، اما هنوز هم در کلام والدین خود یا همسرشان گوشه و کنایههایی را میشنوند که مربوط به همان مساله حل شده است.
از خودتان شروع کنید: معمولا وقتی دختر و پسر بیش از اندازه به والدین خود وابسته باشند، آنها را به عنوان مرجع حل اختلافات زناشویی خود می شناسند. اگر همسرتان، گزارش تمام قهر و آشتی هایتان را به سمع و نظر پدر و مادرش می رساند، باید در اولین قدم او را نسبت به تبعات کارش مطلع کنید و بعد کم کم مهارت هایی را به کار ببرید که والدین خودتان و والدین همسرتان، شما را به عنوان یک خانواده مستقل ببینند که توانایی مدیریت چاردیواری خانه شان را دارند.
«تقریبا تمام بگومگوهای ما توسط همسرم به گوش مادرش می رسد و این به خاطر کم سن و سال بودن و بی تجربگی همسرم است»؛ این حرفهای زهراست که 21 سال دارد و یک سالی از ازدواجش با سعید می گذرد. او که بشدت حساس و بدبین شده است ادامه می دهد: «چیزی که شرایط را برایم سخت تر می کند این است که وقتی بر سر این موضوع با همسرم بحث می کنم متهم به حسادت می شوم». از او پرسیدم: «خودت چطور؟ چقدر اطلاعات زندگی مشترکتان را برای والدینت می گویی؟» بعد از یک مکث نسبتا طولانی گفت: «راستش من هم وقتی با سعید دعوایم می شود، خیلی احساس تنهایی می کنم و گاهی تلفنی با مادرم درددل می کنم!»
برای کم کردن دخالت های والدین باید اول از خودتان شروع کنید. بسیاری از زوج های جوان، هنوز خودشان را یک خانواده مستقل نمی بینند. تمرین کنید در دادن اطلاعات زندگی خصوصی تان محتاط باشید. بین خانواده خود و خانواده همسرتان هم فرقی نگذارید، سپس به دور از هرگونه احساس عصبانیت یا خشم با همسرتان صحبت کنید و بخواهید حریم خصوصی زندگی تان را حفظ کند. از او بپرسید مطرح کردن اختلافات در گذشته چقدر به حل آنها کمک کرده است؟ و آیا همین علنی شدن مشکلات سبب بدتر شدن اوضاع نشده است؟ به او یادآوری کنید، سرانجام اختلافاتتان حل می شود، اما خاطره این قهر و دلخوری به این سادگی ها از ذهن والدین پاک نخواهد شد. ضمنا دقت کنید برای یک ارتباط کلامی موثر باید، زمان و مکان مناسبی انتخاب کرد. وقتی از هم دلگیر هستید، یا هنگامی که همسرتان خسته است، زمان مناسبی برای صحبت کردن در این باره نیست. بهتر است زمانی را به این کار اختصاص دهید که هر دوی شما از سطح آرامش نسبی برخوردارید. به قدر کافی استراحت کرده اید و گرسنه و بی حوصله هم نیستید. ضمنا مراقب باشید که زیاده روی نکنید. به هر حال شنیدن نکات منفی در ارتباط با خانواده، خوشایند نیست، پس علاوه بر این که از مضرات دخالت های آنها می گویید به این موضوع اشاره کنید که می دانید اعمال والدین او یا والدین خودتان از سر خیرخواهی است اما گاهی بی تدبیری و نداشتن اطلاعات کافی، سبب ختم بخیر نشدن اتفاقات می شود.
شاید مشکل از اعتماد به نفس باشد: بسیاری از زنان و مردانی که گزارش زندگی خصوصی خود را در اختیار والدین شان قرار می دهند، دچار نوعی ضعف در اعتماد به نفس هستند. آنها گمان می کنند بدون مشورت و حضور والدین خود، تصمیمات نادرستی اتخاذ خواهند کرد؛ همین نقص استکه آنها را به سوی دخالت دادن والدین سوق می دهد؛ بنابراین تا می توانید همسرتان را تشویق کنید تا در شرایط مختلف به صورت مستقل، تصمیم گیری کند.انتخاب های مستقلش را تشویق کنید و نظراتش را معتبر بشمارید. به این ترتیب با تقویت اعتمادبه نفس در او می توانید امیدوار باشید او در زندگی مشترک نیز با استقلال بیشتری دست به انتخاب بزند.
اگر به تنهایی نیاز دارد، این نیاز را برآورده کنید: اگر همسرتان پس از هر جرو بحث یا درگیری، تصمیم به عزیمت به خانه پدریش می گیرد، از او بخواهید برای چند ساعت تحمل کند و سپس برای رفتن تصمیم بگیرد. بهتر است به جای این که او خانه را ترک کند، شما برای چند ساعت او را تنها بگذارید.
وقتی افراد در اوج احساسات مثبت یا منفی خود هستند، توانایی حل مساله و تصمیم گیری را از دست می دهند، بنابراین با تأمین چند ساعت تنهایی برای همسرتان، می توانید به او کمک کنید تا این احساسات شدید منفی فروکش کند و او تصمیم عاقلانه تری اتخاذ کند. ضمن این که این تنهایی می تواند برای خودتان نیز موثر باشد و علاوه بر آرامتر شدن شما کمک کند، تا با موضع عادلانه تری به درگیریتان فکر کنید و سهم خویش را در این درگیری ببینید.
ارتباطتان را محدودتر کنید: به خاطر داشته باشید محدود کردن ارتباط به هیچ وجه به معنای قطع کردن آن نیست؛ چرا که قطع ارتباط نتایج وخیمی را به بار می آورد. «یا من یا پدر و مادرت!» این یکی از بدترین و آسیب زننده ترین جملاتی است که ممکن است کسی به همسرش بگوید. ما توصیه می کنیم تعداد دفعات رفت و آمد را تغییری ندهید، مثلا اگر هفته ای یکبار به منزل والدین می روید این کار را ادامه دهید اما ساعت مهمانی را کوتاه کنید. به جای این که از ظهر به مهمانی بروید سرشب این کار را بکنید و کمی بعد از شام هم قصد بازگشت به خانه را کنید.
تفاوت حمایت و دخالت: در نهایت این نکته را یادآور می شویم که هر اظهار نظری از طرف والدین، دخالت نیست. شک نکنید آنها خواهان خوشبختی و آرامش شما هستند و در کارشان حسن نیت دارند، هر چند ممکن است شیوه نامناسبی برای حل مشکل شما انتخاب کنند. اگر گمان می کنید مشورت گرفتن از آنها می تواند به حل مشکل شما کمک کند، بهتر است خودتان پیش قدم شوید و از آنها درخواست کمک کنید.
دیدگاه شما