در شرایطی که سازمان میراث فرهنگی و گردشگری بارها از کمبود فضای موزه‌ای در کشور برای نمایش آثار و اشیای تاریخی گلایه داشته است، خانم «الف-م» معاون 3 ماهه میراث فرهنگی کشور در دوره ریاست محمد شریف ملک زاده در سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، بیش از یک ماه است که به همراه خانواده، در یکی از خانه‌های تاریخی سعدآباد سکنی گزیده است.

در سالهای بعد از انقلاب، افرادی که از نگهبانان میراث فرهنگی بوده‌اند در این خانه‌های تاریخی محوطه سعدآباد زندگی می‌کردند. همزمان با برپایی اجلاس عدم تعهد از این ساکنان خواسته شد تا خانه‌ها را تخلیه کنند.

در آن زمان، اداره کل حقوقی، تمام بناها را تخلیه کرد و خانواده‌های ساکن در این خانه‌ها را به مناطق «پرند» و «پردیس» فرستاد. این خانواده‌ها که حدود 7 تا 8 خانوار بودند بعد از سالها زندگی در دربند؛ منطقه خوش آب و و هوای پایتخت، با نارضایتی این بناها را ترک کردند.

اما علی‌رغم آنکه مسعود علویان صدر، معاون میراث فرهنگی کشور قرار بود این بناهای تاریخی را پس از مرمت، تبدیل به «موزه» کند، خانم «م» خردادماه امسال، معاون میراث فرهنگی شد و پس از گذشت چند ماه با اسباب کشی به یکی از این خانه‌های تاریخی، ساکن آنجا شد.

قاعدتاً سازمان میراث فرهنگی و گردشگری بودجه‌ای برای تجهیز این خانه ها ندارد و تنها بودجه، مربوط به مرمت این بناهای تاریخی است اما این خانه حدود 200 متری، مرمت شد و به جای استفاده عمومی در اختیار یک «شخص» قرار گرفت.

زندگی در یکی دیگر از این خانه‌ها نیز به یکی از اعضای دفتر رئیس سابق سازمان میراث فرهنگی و گردشگری پیشنهاد شده بود که وی نپذیرفته است.

در چنین شرایطی که بخشی از اشیای تاریخی در انبارهای موزه‌ها به انتظار نمایش، مانده‌اند بهتر است مسئولان میراث‌فرهنگی کشور به جای زندگی در این بناهای تاریخی به فکر تبدیل آنها به موزه باشند و آثار تاریخی را از غربت بیرون بیاورند.