جنگ ما جنگ خاک وگل نبود.....
جنگ خون ودست و چشمان نبود..

ما شنیدیم آنچه آنان دیده اند...
زان سبب برمرگ ها خندیده اند
....
این شهیدان آبروی عالمند..
رازهستی سرحق رامحرمند..
...
وه که درسرفکرخامی داشتیم
خویشت را آدمی پنداشتیم
...
باشهیدان عهدها بستیم ما
یک قدم نارفته بشکستیم ما
...
هریک ازماداستانی خوانده ایم
باکمال شرم رویی مانده ایم
شعر:ازصمدقاسم پور

 ای شهید ای انکه برکرانه ی ازلی و ابدی وجود برنشسته ای دستی برار و ما قبرستان نشینان عادات سخیف را نیز از این منجلاب بیرون کش.

شهدا شرمنده ایم ... مردای ما تو زمان جنگ خون خودشون واسه اسلام دادند ... اما حالا ... دارن غیرتشونو از دست میدن واسه ..........

کاش قدر این خون های ریخته شده رو بدونیم و هدف اصلی شهدا رو از رفتن به جنگ بفهمیم. کاش می فهمیدیم شهدا ناظر بر اعمال ما هستند. آن گاه خیلی راحت در جنگ فرهنگی دشمن شکست نمی خوردیم.