به گزارش بهارانه به نقل از شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ «عادل الجبیر» وزیر خارجه سعودی، با عصبانیت قابل پیش‌بینی در جواب سخنان روز گذشته «حسن روحانی» در مجمع عمومی سازمان ملل، تمام ایرانی‌ها را فاقد شایستگی برای صحبت کردن در مورد مراسم حج و دموکراسی دانست.

وزیر خارجه تازه وارد عربستان، در توهینی آشکار و بی ادبانه به رئیس‌جمهور و مردم کشورمان گفت: رئیس‌جمهور ایران و همه ایرانی‌ها، آخرین کسانی هستند که می‌توانند درباره مراسم حج و دموکراسی صحبت کنند. با این سخن عادل الجبیر، لابد از نظر وی سعودی‌ها و وهابی‌ها بیش از همه شایستگی صحبت کردن در مورد حج و دموکراسی را دارند. وهابیت و مردم‌سالاری؟ جمادات را نیز به خنده وا می‌دارد.

براستی چه چیزی باعث شده تا وزیر خارجه سعودی عنان ادب را از کف داده و دور از هر گونه آداب یک مقام دیپلماتیک مردم ایران را مخاطب قرار داده و اسائه ادب کند؟ بنا به فرموده مقام معظم رهبری، لااقل رهبران پیشین سعودی حرمت نگه می‌داشتند و سیاستمداران تازه و کذا و کذای عربستان افرادی خام و بی‌تجربه هستند.

جناب آقای روحانی حکومت عربستان را مخاطب قرار داد و از این دولت خواست تا اجساد جانباختگان را به ایران بازگرداند و اطلاعات دقیقی از مفقودان ارائه دهد؛ آیا حق هر کشوری نیست که بداند چه بر سر مردمش در حرم امن الهی آمده است؟ رئیس‌جمهور ایران به طور طبیعی عربستان را مقصر ماجرا دانست؛ آیا حکام سعودی انتظار دارند ما نیز چون شیوخ وهابی با جبرگرایی تهی از اندیشه، قضا و قدر را عامل فاجعه بدانیم؟ مطمئنا عربستان به عنوان مسئول اداره مراسم حج، باید پاسخ‌گو باشد نه هیچ طرف دیگری.

اما در مقابل وزیر خارجه بی‌تجربه سعودی، به جای پاسخ‌گویی، درشت‌گویی می‌کند و باید پرسید دلیل چنین عصبانیت و پرخاش‌گری و بی ادبی چیست؟

در جواب باید گفت، سعودی‌ها انتظار داشتند پس از فاجعه «منا» با استفاده از تبلیغات گسترده رسانه‌ای، بتوانند ضربه خوردن به حیثیت «خادمان حرمین شریفین» را مهار کنند و بنا به گفته کاردار سفارت عربستان در تهران، این حادثه را یک رخ داد عمومی جلوه دهند؛ اما جمهوری اسلامی ایران در کنار چابلوسی سران دیگر کشورها از سعودی‌ها، به حق خواستار پاسخ‌گویی مقامات ریاض شده است. از این فراتر مقامات ایرانی بر موضوعی دست گذاشته‌اند که برای سران سعودی خط قرمز محسوب می‌شود و آن هم اداره حرمین شریفین توسط کمیته‌ای متشکل از کشورهای اسلامی است. باید گفت تمام سرمایه تبلیغاتی سعودی‌ها همین اداره کردن حرمین شریفین است.

موضوع دیگری که موجب عصبانیت وزیر خارجه سعودی، شد، سخن گفتن روحانی از سوریه و یمن و لزوم بسط دموکراسی در این دو کشور بود.

به نوشته عبدالباری عطوان، نویسنده معروف دنیای عرب، چرا عربستان در مسأله سوریه دست به لجبازی زده است؟ چرا همانند آمریکا، اروپا و ترکیه عقب‌نشینی نمی‌کند؟ چرا زمانی که مطمئن است دیگر «بشار اسد» رفتنی نیست، کماکان به سقوط دولت وی اصرار دارد؟

دقیقا سعودی‌ها پس از پنج سال تلاش جانکاه برای سقوط دولت سوریه، هیچ نتیجه‌ای ندیده‌اند و حال کشورهای غربی از لزوم گفت‌و‌گو با بشار اسد حرف می‌زنند؛ در یمن نیز همینطور، نه «عبدربه منصور هادی» به صنعاء برگشته و نه ذخایر مهمات ارتش و انصارالله یمن نابود شده است. پس شش ماه بمباران بی امان، جز سیل انتقادات بین‌المللی چیز دیگری برای عربستان نمانده است و در این شرایط رئیس‌جمهور ایران در مجمع عمومی سازمان ملل وقتی در مورد یمن و سوریه حرف می‌زند گویی نمک بر زخم سعودی‌ها می‌ریزد و این آتش خشم سعودی‌ها را بر می‌انگیزد.

در کل باید گفت، انسان‌های ضعیف در مواقعی که استدلال و ابزاری برای اثبات خود ندارند، رو به فحاشی و بی‌ادبی می‌آورند. اوضاع سعودی‌ها در منطقه خوب نیست، در واقع هیچ زمانی به این بدی نبوده است؛ مسئولان کشورمان باید جوابی در خور سعودی‌ها و متناسب با فرهنگ غنی و ریشه‌دار ایرانی‌ بدهند و چه جوابی بهتر از ادامه دادن به برخورد انقلابی در پرونده‌هایی چون سوریه و یمن.