به گزارش بهارانه، به نقل از سیناپرس همدان، در مقاله خود که در مجله Science منتشر شده است، این گروه استفاده از روش ایمونوژن اولیه را با هدف قرار دادن جرملاین در توسعه واکسن و عملکرد آن در طول آزمایش بالینی اولیه توصیف می کند. پنی مور، با مؤسسه ملی بیماری‌های واگیر در آفریقای جنوبی، مقاله چشم‌اندازی را در همان شماره مجله منتشر کرده است که هدف‌گیری مولفه‌ها در واکسن‌ها و کار انجام شده توسط محققان در این تلاش جدید را تشریح می‌کند.

محققان پزشکی ده ها سال است که بر روی ساخت واکسن HIV کار می کنند، اما متاسفانه هنوز موفق نشده اند. مشکل، همانطور که محققان با این تلاش جدید خاطرنشان می کنند، این است که ویروس به سرعت جهش می یابد. در زمان تولید واکسن، ویروس به گونه‌ای تغییر کرده است که به آن اجازه می‌دهد بر واکسن جدید غلبه کند. و این باعث شده است که محققان تلاش کنند واکسن‌هایی حاوی سلول‌های B تولید کنند که بدن را وادار می‌کند تا آنتی‌بادی‌های خنثی‌کننده گسترده‌ای تولید کند که به بخش‌هایی از ویروس متصل می‌شوند که در هنگام جهش تغییر چندانی نمی‌کنند.

در یک استراتژی جدید، محققان پروتئینی به نام gp120 تولید کردند که به بخش منحصر به فردی از سطح ویروس HIV متصل می شود، بخشی که به ویروس کمک می کند تا به سلول های انسانی راه پیدا کند. کار آنها نشان داد که این قسمت از ویروس در طول جهش تغییر نمی کند. آنها سپس مواد دیگری را اضافه کردند که سیستم ایمنی را به تولید سلول های B که دارای پروتئین gp120 هستند وادار می کند.

پس از آزمایش اولیه در آزمایشگاه، محققان مرحله اول کارآزمایی بالینی را برای آزمایش اینکه آیا واکسن سیستم ایمنی را تحریک می‌کند تا آنتی‌بادی‌ها را همانطور که انتظار می‌رفت، تحریک کند، ترتیب دادند. آنها 48 داوطلب را که هیچ یک از آنها HIV مثبت نبودند را برای شرکت در آزمایش به کار گرفتند، 36 نفر از آنها واکسن جدید را دریافت کردند، در حالی که 12 نفر به عنوان کنترل عمل کردند.

هر یک از داوطلبان به مدت 16 هفته، نمونه خون هفتگی دادند. در پایان کارآزمایی، 35 نفر از داوطلبانی که واکسن را دریافت کردند، آنتی بادی های مورد نظر را تولید کردند و هیچ یک از آنها هیچ عارضه جانبی جدی را گزارش نکردند. برای تعیین اینکه آیا آنتی‌بادی‌های تولید شده در اثر واکسن واقعاً از عفونت HIV جلوگیری می‌کنند، آزمایش‌های بیشتری لازم است.