به گزارش بهارانه، از سوی اداره کل دفتر مدیریت بیماریهای غیرواگیر وزارت بهداشت شعار پویش ملی مبارزه با سرطان «فاصله‌ها را کم کنیم» اعلام شد.

سرطان ها، از مهم ترین بیماری های غیرواگیر هستند که بار بیماری عمده ای را به جامعه تحمیل می کنند. سرطان بعد از بیماری‌های قلبی عروقی دومین عامل شایع مرگ و میر در کشورهای توسعه‌یافته و سومین عامل مرگ در کشورهای کمتر توسعه‌یافته است و به‌تنهایی بیش از بیماری‌های سل، ‌ایدز و مالاریا افراد را به کام مرگ می‌کشاند. به‌طوری که اگر اقدامات پیشگیرانه انجام نشود در 10 سال آینده شاهد مرگ و میر بیش از 85 میلیون نفر در جهان خواهیم بود. بیش از 25ملیون نفر در دنیا با سرطان زندگی می کنند سالانه بیش از 11ملیون نفر به این بیماری مبتلا می شوند و 7ملیون مرگ ناشی از سرطان اتفاق می افتد. پیش بینی می شود آمار فوق تا سال 2030میلادی به ترتیب به 17،27،75ملیون نفر برسد که رشد عمده موارد سرطانی به علت افزایش موارد در کشورهای در حال توسعه خواهد بود. در ایران سرطان دومین عامل مرگ و میر است  که با افزایش امید به زندگی و افزایش درصد سالمندی در جمعیت کشور، پیشرفت علم و فناوری پزشکی و دور شدن سبک زندگی از محیط پاک و بدون آلاینده‌های سرطان‌زای صنعتی انتظار می‌رود موارد بروز سرطان در دو دهه آینده به دو برابر افزایش یابد. لذا با توجه به ضرورت پیشگیری و کنترل سرطان 15 بهمن ماه به عنوان روز جهانی مبارزه با سرطان نامگذاری گردیده است که به دلیل اهمیت و ابعاد موضوع از سوی وزارت بهداشت 8 تا15 بهمن ماه بعنوان هفته پویش ملی  مبارزه با سرطان با عنوان "فاصله ها رو کم کنیم" درنظر گرفته شده  است .
پیشگیری از سرطان، سیگار و دخانیات
 
پیشگیری از سرطان،ایمنی در محیط کار
 
تشخیص زودهنگام سرطان
 
سرطان و باورهای نادرست
 
نقش تغذیه در پیشگیری از سرطان
 
نقش شیوه زندگی در پیشگیری از سرطان
 
نقش فعالیت بدنی در پیشگیری از سرطان
 
 منظور از کم کردن فاصله ها چنین عنوان شده است: فاصله بی خبری از عوامل خطر سرطان تا دانستن آنها،  فاصله بی خبری از علایم و نشانه های سرطان تا دانستن آنها، فاصله شناسایی یک فرد مشکوک به سرطان تا تشخیص قطعی او، فاصله تشخیص تا شروع درمان، فاصله دسترسی شهرهای توسعه یافته و شهرهای کمتر برخوردار و روستاها به امکانات، فاصله درمان های روزمره تا درمان های با استاندارد بالا، فاصله  دارا و ندار، فاصله گروه های سنی مختلف به خدمات پیشگیری، تشخیصی و درمانی، فاصله بین دسترسی به انواع خدمات تشخیصی و درمانی.