به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «بهارانه» ؛ سیب زمینی، هندوانه، خربزه، گوجه فرنگی و خیار، از پرکاربردترین محصولات مورد کشت کشاورزان استان همدان می‌باشد. 

سالِ گذشته قیمت این محصولات مخصوصاً گوجه فرنگی، سیب زمینی و هندوانه بسیار ناچیز بود و کشاورزان در این حوزه‌ها متحمل خسارت‌های سنگینی شدند.

پیش از آن، دولت اعلام کرده بود که با وضع تعرفه‌های بالای صادراتی رویِ محصولات پُر آب‌بر همچون محصولات مذکور، تلاش دارد تا صادرات آب مجازی از کشور را کنترل نماید.

به کشاورزان نیز اخطار داده شد تا با رعایت الگوی کشت و امتناع از کشت محصولات پُر آب‌بر در صرفه جویی آب به دولت کمک نمایند.

پس از آن بود که وزارت جهاد کشاورزی با ارائه نمودار میزان مصرف آب محصولات از هندوانه و گوجه فرنگی به‌عنوان یکی از کم آب‌برترین محصولات نام برد.

اما این آمار در سکوت کامل رسانه‌ای محفوظ ماند و روایت اول مبنی بر پرآب‌بر بودن هندوانه و گوجه فرنگی در ذهن همه ثبت و ضبط شده بود. 

علی رغم انتشار این مطلب از سوی جهاد کشاورزی، هیچ ترتیب اثری در سیاست‌های صادراتی و اخذ تعرفه‌های صادراتی و تسهیل در کشت محصولات از سوی دولت انجام نشد.

همچنین دولت برای اصلاح الگوی کشت مدنظر خود فقط به بیانیه و افزایش تعرفه صادراتی برای جلوگیری از صادرات و پایین آوردن جذابیت واردات محصولات کشاورزی مذکور توسط کشورهای همسایه اکتفا نمود.
 اما در تولید این محصولات در داخل هیچ تغییری حاصل نشد و کشاورزان به شغل خود کما فی‌سابق ادامه داده و محصولات مذکور را کشت نمودند.
همچنین دولت درمورد محصولات پرآب‌بر دیگر که توسط جهادکشاورزی ذکر شده بود، اصلا سیاستی اتخاذ نکرد.
سیاست‌های دولت در نحوه صادرات باعث شد تا عرضه بر تقاضا در داخل پیشی بگیرد و قیمت محصولات کشاورزی به شدت کاهش یابد.

هندوانه در بعضی از مناطق حتی برای فروش به کمترین قیمت نیز صرفه اقتصادی نداشت و برخی از کشاورزان محصول خود را رها نمودند تا محلی برای چرای دام‌ها باشد.

گوجه فرنگی نیز از همین قاعده مستثنی نبود و بسیاری از کشاورزان محصول خود را رها نموده و یا تقریباً رایگان به فروش رساندند.

سیب زمینی هم که هزینه‌های بسیار بالایی را برای کشت دارد به سرنوشتی مشابه دچار شد و کشاورزان در این حوزه محصول خود را به قیمتی بسیار پایین نزدیک به ۳۰ الی ۵۰ هزارریال به‌فروش رسانده و بسیاری دیگر نیز به امیدِ افزایش قیمت، سیب زمینی را در انبارها ذخیره نمودند که هنوز هم قیمت آن افزایش پیدا نکرده است و هزینه‌های نگهداری هم به آن افزوده شده است.
از طرفی با عدم صادراتِ محصولات کشاورزیِ ذکر شده، بازار کشورهای مورد صادرات، توسط رقبا قبضه شد و ایران بازار صادراتی خود را در آن کشورها اعم از کشورهای همسایه و کشوری همچون روسیه تقریباً از دست داد.

شاید این سیاست عجولانه و غلط را بتوان یک بازی دو سر باخت تعبیر نمود، چراکه هم محصولات موردِنظر علی رغم میلِ دولت کشت شدند، و این یعنی میزان آبی که دولت در اهداف خود قصد صرفه‌جویی آن‌را داشت به مصرف کشاورزی رسید و دولت در تحقق این هدف ناکام ماند؛ دوم میزان ارزآوری دولت در این زمینه به شدت کاهش یافت و بازارهای هدف نیز از دست رفت و قشر کشاورزان نیز متحمل خسارات سنگین شده و به دولت اعتراض دارند.

کشاورزان که به نحوه مدیریت دولت در رَوِش الگوی کشت و مقابله با افزایش کشت معترض هستند، معتقدند اگر دولت قصد دارد افزایشِ کشت را کنترل نماید باید به کشاورزان کمک کند تا از کشتِ جایگزین استفاده نمایند و با نهی کردن از کشت محصولات، بدون برنامه ریزی پرهیز نماید. 

اتفاق سال گذشته که تاکنون نیز باعث ادامه ضرر و زیان کشاورزان در استان‌هایی که درحال برداشت محصولات ذکر شده هستند،شده است، هم باعث اسراف نعمت‌های خدادادی شده است و هم نقطه‌ای که می‌توانست نقطه قوت کشور باشد تبدیل به نقطه ضعفی در ایجاد نارضایتی در بین تولیدکنندگان محصولات کشاورزی کرده است.

حالا اما فصل کشت محصولات کشاورزی در همدان فرا رسیده است و داستان قیمت بسیار ناچیز محصولات کشاورزی تبدیل به یک چالش برای کشاورزان همدانی شده است.

هم‌اکنون همانطور که گفته شد، قیمت محصولات جالیزی و محصول سیب زمینی که مورد کشت کشاورزان همدانی است در دیگر استان‌هایی که در حال برداشت هستند بسیار ناچیز بوده و کشاورزانِ استان‌های دیگر متحمل ضرر و زیان می‌شوند.

از طرفی ضرر و زیان سال گذشته باعث شد اقتصاد استان همدان تحت تأثیر قرار گیرد، چرا که اقتصاد استان همدان به کشاورزی وابسته است.

در سالی که توسط رهبر انقلاب به سال جهش تولید با مشارکت مردمی نام گرفته است، لازم است که دستگاه‌های مسئول در این رابطه چاره‌ای بیندیشند.

در دنیایی که از کشاورزی به‌عنوان نقطه قوتی در حوزه اقتصاد کشورها یاد می‌شود و کشورهای مختلف در این حوزه بسیار علاقه به سرمایه‌گذاری و تولید محصول دارند، در کشور ما این مسئله تبدیل به یک چالش شده است.

بِلاشَک تولید محصول کشاورزی در کشور ما بسیار ارزان‌تر و با کیفیت‌تر از دیگر کشورها می‌تواند باشد، که یک فرصت مناسب برای جهش اقتصادی در کشور برابر شعارهای اقتصادی رهبر انقلاب را می‌تواند فراهم کند.

البته دولت در کوتاه کردن دست واسطه‌های متعدد بین تولیدکننده و مصرف کننده داخلی هم باید مُصِر باشد تا مصرف کننده داخلی هم توان خرید بیشتر را داشته باشد که در فرصتی دیگر محل موشکافی و بحث دارد. 

همچنین باید در نظر داشت افزایش راندمان و ارز آوری در این حوزه طرازِ صادرات غیر نفتی را هم افزایش می‌دهد و می‌تواند در حوزه اقتصاد مقاومتیِ مردم پایه یک راهبرد بسیار قدرتمند باشد.
مطالبه از دولت برای برنامه ریزی بهتر در این حوزه، خواست مردم است، چراکه اقتصاد استان همدان به کشاورزی وابسته است. 

حامد عیوضی