به گزارش بهارانه؛ آیات متعددی از قرآن کریم گویای این مطلب است که یکی از سنت‌های الهی، تسریع در عذاب و هلاکت اقوام ستمگری است که اقدام به غصب سرزمین و محل سکونت رسولان الهی و مؤمنان کرده‌اند و قصد داشته‌اند آنها را از سرزمین‌هایشان اخراج کنند.

مطابق آیات ۷۶ و ۷۷ سوره اسراء که خطاب به پیامبر اسلام(ص) می‌فرماید: «وَ إِنْ کادُوا لَیَسْتَفِزُّونَکَ مِنَ الْأَرْضِ لِیُخْرِجُوکَ مِنْها وَ إِذاً لا یَلْبَثُونَ خِلافَکَ إِلاَّ قَلِیلاً* سُنَّةَ مَنْ قَدْ أَرْسَلْنا قَبْلَکَ مِنْ رُسُلِنا وَ لا تَجِدُ لِسُنَّتِنا تَحْوِیلاً؛ و نزدیک بود مشرکان‌ تو را از این سرزمین حرکت دهند تا از آن بیرونت کنند و در آن صورت پس از تو جز مدتى اندک درنگ نمى‌کردند و بعد از آن دچار عذاب خدا مى‌شدند. مهلت نیافتن دشمنان جز مدتى اندک‌ شیوه‌اى است که همواره درباره امت‌هاى‌ پیامبرانى که پیش از تو فرستادیم جارى‌ بوده است و براى شیوه ما هیچ دگرگونى و تغییرى نخواهى یافت.»

براساس این دو آیه، یکی از سنت‌های همیشگی خدای متعال، هلاکت اقوامی بوده که پیامبران الهی را از سرزمین‌هایشان بیرون کرده‌اند. عبارت «لا یَلْبَثُونَ: دیری نمی‌پایید» نشان می‌دهد که عقوبت چنین ظلمی در زمان اندکی رخ می‌دهد. همچنین براساس برخی از تفسیرها، این آیه اخراج پیامبران و پیروان آنها را با هم شامل می‌شود و منحصر به اخراج پیامبران نیست؛ کمااینکه دیگر آیات قرآن کریم همین معنا را تأیید می‌کنند.

در آیه ۱۳ سوره مبارکه ابراهیم که مجدداً از سنت هلاکت ستمگران به خاطر اخراج پیامبران الهی سخن به میان آمده است: «وَ قالَ الَّذِینَ کَفَرُوا لِرُسُلِهِمْ لَنُخْرِجَنَّکُمْ مِنْ أَرْضِنا أَوْ لَتَعُودُنَّ فِی مِلَّتِنا فَأَوْحى‌ إِلَیْهِمْ رَبُّهُمْ لَنُهْلِکَنَّ الظَّالِمِینَ؛ ولى کفرپیشگان به پیامبرانشان گفتند: مسلماً ما شما را از سرزمین خود بیرون خواهیم کرد، مگر اینکه هم‌کیش ما شوید. پس پروردگارشان به آنان وحى کرد: ما قطعاً ستمکاران را نابود مى‌کنیم.»

علامه طباطبایی به قرینه آیه ۸۸ سوره اعراف که تهدید اخراج از سرزمین را هم خطاب به پیامبر خدا و هم مؤمنان ذکر کرده است، بر این باور است که تهدید به اخراج در آیه ۱۳ سوره ابراهیم هم خطاب به رسولان الهی و هم مؤمنان است و آنچه سبب هلاکت کافران می‌شود، ستمی است که در اخراج رسولان حق و پیروان آنها از سرزمین‌هایشان مرتکب می‌شوند. بنابراین، اخراج مؤمنان از سرزمین‌هایشان، ستمی است که مطابق سنت‌های الهی، عقوبت قریب‌الوقوع ستمگران را به دنبال دارد.

حجت‌الاسلام مصطفی سلیمانیان، مدرس حوزه علمیه همدان در گفت‌وگو با ایکنا از همدان اظهار کرد: در قرآن کریم ویژگی‌های قوم یهود در گذشته، حال و آینده مورد اشاره قرار گرفته است به‌گونه‌ای که خداوند در آیه ۸۲ سوره مائده می‌فرماید: «لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَةً لِلَّذِينَ آمَنُوا الْيَهُودَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا ۖ وَلَتَجِدَنَّ أَقْرَبَهُمْ مَوَدَّةً لِلَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ قَالُوا إِنَّا نَصَارَىٰ ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّ مِنْهُمْ قِسِّيسِينَ وَرُهْبَانًا وَأَنَّهُمْ لَا يَسْتَكْبِرُونَ؛ هر آینه دشمن‌ترین مردم نسبت به مسلمانان، یهود و مشرکان را خواهی یافت، و با محبت‌تر از همه کس به اهل ایمان آنان را که گویند: ما نصرانی هستیم. این دوستی نصاری نسبت به مسلمین به این سبب است که برخی از آنها دانشمند و پارسا هستند و تکبر و گردنکشی بر حکم خدا نمی‌کنند.» بنابراین دشمنی اسرائیل با مسلمانان اختصاص به زمان گذشته نداشته و در همه دوران‌ها دشمن‌ترین مردم نسبت به مسلمان‌ها هستند.

«قُلْ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ هَادُوا إِنْ زَعَمْتُمْ أَنَّكُمْ أَوْلِيَاءُ لِلَّهِ مِنْ دُونِ النَّاسِ فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ بگو: ای جماعت یهود، اگر پندارید که شما به حقیقت دوستداران خدایید نه مردم دیگر، پس تمنای مرگ کنید اگر راست می‌گویید.» (جمعه/ آیه ۶)، «وَلَا يَتَمَنَّوْنَهُ أَبَدًا بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ ۚ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِالظَّالِمِينَ؛ و حال آنکه در اثر آن کردار بد که به دست خود برای آخرت خویش پیش فرستاده‌اند ابدا آرزوی مرگ نخواهند کرد بلکه از مرگ سخت ترسان و هراسانند و خدا به کردار ستمکاران داناست.» (جمعه/ آیه ۷) و «قُلْ إِنَّ الْمَوْتَ الَّذِي تَفِرُّونَ مِنْهُ فَإِنَّهُ مُلَاقِيكُمْ ۖ ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلَىٰ عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ بگو؛ عاقبت مرگی که از آن می‌گریزید شما را البته ملاقات خواهد کرد و پس از مرگ به سوی خدایی که دانای پیدا و پنهان است بازگردانیده می‌شوید و او شما را به آنچه می‌کرده‌اید آگاه می‌کند.» (جمعه/ آیه ۸)

براساس آیات ششم، هفتم و هشتم سوره جمعه یهودیان افرادی هستند که از مرگ بسیار هراسناک و همواره از مرگ فراری‌ هستند. بنابراین، بسیاری از نیروهایی که دارند از اقوام و ملیت‌های دیگر گرفته‌اند و با دادن حقوق و مزایا سعی در حفظ آنها دارند.

وعده خداوند بر خاموشی آتش یهودیان علیه مسلمانان

در آیه ۶۴ سوره مائده خداوند بر نابودی اسرائیل وعده داده و بر خاموش کردن آتش فتنه آنها تأکید کرده است؛ خداوند در این آیه شریفه می‌فرماید: «وَقَالَتِ الْيَهُودُ يَدُ اللَّهِ مَغْلُولَةٌ ۚ غُلَّتْ أَيْدِيهِمْ وَلُعِنُوا بِمَا قَالُوا ۘ بَلْ يَدَاهُ مَبْسُوطَتَانِ يُنْفِقُ كَيْفَ يَشَاءُ ۚ وَلَيَزِيدَنَّ كَثِيرًا مِنْهُمْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ طُغْيَانًا وَكُفْرًا ۚ وَأَلْقَيْنَا بَيْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاءَ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ ۚ كُلَّمَا أَوْقَدُوا نَارًا لِلْحَرْبِ أَطْفَأَهَا اللَّهُ ۚ وَيَسْعَوْنَ فِي الْأَرْضِ فَسَادًا ۚ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُفْسِدِينَ؛ یهود گفتند: دست (قدرت) خدا بسته است! به واسطه این گفتار دروغ دست آنها بسته شده و به لعن خدا گرفتار گردیدند، بلکه دو دست (قدرت) خدا گشاده است و هرگونه بخواهد بر خلق انفاق می‌کند. و همانا قرآنی که به تو نازل گشت بر کفر و طغیان بسیاری از اهل کتاب بیفزاید و ما به کیفر آن تا قیامت آتش کینه و دشمنی را در میان آنها برافروختیم، هر گاه برای جنگ با مسلمانان آتشی برافروختند خدا آن آتش را خاموش کرد، و آنها در روی زمین به فسادکاری می‌کوشند، و هرگز خدا مردم ستمکار مفسد را دوست نمی‌دارد.»

«وَقَالَتِ الْيَهُودُ وَالنَّصَارَىٰ نَحْنُ أَبْنَاءُ اللَّهِ وَأَحِبَّاؤُهُ ۚ قُلْ فَلِمَ يُعَذِّبُكُمْ بِذُنُوبِكُمْ ۖ بَلْ أَنْتُمْ بَشَرٌ مِمَّنْ خَلَقَ ۚ يَغْفِرُ لِمَنْ يَشَاءُ وَيُعَذِّبُ مَنْ يَشَاءُ ۚ وَلِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ وَإِلَيْهِ الْمَصِيرُ یهود و نصاری گفتند: ما پسران خدا و دوستان اوییم. بگو (ای پیغمبر): اگر چنین است پس او چرا شما را به گناهانتان عذاب می‌کند؟ بلکه شما هم بشری هستید از آنها که خدا خلق کرده، هر که را بخواهد می‌بخشد و هر که را بخواهد عذاب می‌کند، و فرمانروایی آسمانها و زمین و آنچه بین آنها است از آنِ خداست و بازگشت همه به سوی اوست.» (مائده/ آیه ۱۸)

یهودیان با اقدامات و ظلم و ستمی که روا داشته‌اند دچار قساوت قلب شده‌اند، آنها با کودک کشی‌ها، حمله به بیمارستان‌ها، بستن راه آب و غذای مسلمانان پله پله از ظلم و ستم بر مسلمانان می افزاید اما وعده خداوند بر پیروزی جبهه حق است. در همین زمینه خداوند در آیه ۷۴ سوره بقره می‌فرماید: «ثمَّ قَسَتْ قُلُوبُكُمْ مِنْ بَعْدِ ذَٰلِكَ فَهِيَ كَالْحِجَارَةِ أَوْ أَشَدُّ قَسْوَةً ۚ وَإِنَّ مِنَ الْحِجَارَةِ لَمَا يَتَفَجَّرُ مِنْهُ الْأَنْهَارُ ۚ وَإِنَّ مِنْهَا لَمَا يَشَّقَّقُ فَيَخْرُجُ مِنْهُ الْمَاءُ ۚ وَإِنَّ مِنْهَا لَمَا يَهْبِطُ مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ ۗ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ؛ پس با این معجزه باز چنان سخت‌دل شدید، که دل‌هایتان چون سنگ یا سخت‌تر از آن شد، چه آنکه از پاره‌ای سنگ‌ها نهرها بجوشد و برخی دیگر از سنگ‌ها بشکافد و آب از آن بیرون آید و پاره‌ای از ترس خدا فرود آیند. و ای سنگدلان بترسید که خدا از کردار شما غافل نیست.»

بردگی مدرن؛ راهکار مصالحه با اسرائیل

در آیه ۱۲۰ سوره بقره نیز خداوند می‌فرماید: «وَلَنْ تَرْضَىٰ عَنْكَ الْيَهُودُ وَلَا النَّصَارَىٰ حَتَّىٰ تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ ۗ قُلْ إِنَّ هُدَى اللَّهِ هُوَ الْهُدَىٰ ۗ وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءَهُمْ بَعْدَ الَّذِي جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ ۙ مَا لَكَ مِنَ اللَّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ؛ هرگز یهود و نصاری از تو راضی نخواهند شد مگر آنکه پیروی از آیین آنها کنی. بگو: راهی که خدا بنماید به یقین راه حق تنها همان است؛ و البته اگر از میل و خواهش آنها پیروی کنی بعد از آنکه طریق حق را دریافتی، دیگر از سوی خدا یار و یاوری نخواهی داشت.»

در این آیه خداوند دشمنی یهود با مسلمانان را تا حدی معرفی می‌کند که آنها نمی‌توانند

حتی حضور مسلمانان را تحمل کنند. مگر اینکه مسلمانان برده کامل آنها شوند. آن‌ها می‌خواهند همه را در بردگی مدرن زیر سلطه خود داشته باشند، به‌عنوان نمونه با اعمال تحریم‌های اقتصادی بسیار درصدد هستند مسلمانان را تحت سلطه خود قرار دهند.

در آیه ۶۱ سوره بقره نیز خداوند می‌فرماید: «وَإِذْ قُلْتُمْ يَا مُوسَىٰ لَنْ نَصْبِرَ عَلَىٰ طَعَامٍ وَاحِدٍ فَادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُخْرِجْ لَنَا مِمَّا تُنْبِتُ الْأَرْضُ مِنْ بَقْلِهَا وَقِثَّائِهَا وَفُومِهَا وَعَدَسِهَا وَبَصَلِهَا ۖ قَالَ أَتَسْتَبْدِلُونَ الَّذِي هُوَ أَدْنَىٰ بِالَّذِي هُوَ خَيْرٌ ۚ اهْبِطُوا مِصْرًا فَإِنَّ لَكُمْ مَا سَأَلْتُمْ ۗ وَضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ وَالْمَسْكَنَةُ وَبَاءُوا بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ ۗ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ كَانُوا يَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَيَقْتُلُونَ النَّبِيِّينَ بِغَيْرِ الْحَقِّ ۗ ذَٰلِكَ بِمَا عَصَوْا وَكَانُوا يَعْتَدُونَ؛ و به یاد آرید وقتی که به موسی اعتراض کردید که ما بر یک نوع طعام صبر نخواهیم کرد، از خدای خود بخواه تا برای ما از زمین نباتاتی برآورد مانند سبزی و خیار و سیر و عدس و پیاز. موسی گفت: آیا می‌خواهید غذای بهتری را که دارید به پست‌تر از آن تبدیل کنید؟ حال که تقاضای شما این است به شهر مصر فرود آیید که در آنجا آنچه درخواست کردید مهیاست. و بر آن‌ها ذلت و خواری مقدر شد، و چون دست از ستمکاری و عصیان برنداشته و به آیات خدا کافر می‌گشتند و انبیا را به ناحق کشتند دیگر بار به خشم و قهر خدا گرفتار شدند.»

خداوند در این آیه نوید شکست اسرائیل را می‌دهد و می‌فرماید: حکم الهی بر این است که این افراد زمین‌گیر شوند و به غضب الهی برگردند. در آیه ۸۱ سوره اسراء نیز خداوند می‌فرماید: «وَقُلْ جَاءَ الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ ۚ إِنَّ الْبَاطِلَ كَانَ زَهُوقًا و به امت بگو که دین حق آمد و باطل نابود شد، که باطل خود لایق محو نابودی ابدی است.» در این آیه نیز خداوند وعده پیروزی حق را بر مسلمانان می‌دهد.

یهود نمی‌تواند آسیب جدی به مسلمانان برساند

در آیه ۱۱۱ سوره آل عمران نیز خداوند می‌فرماید: «لَنْ يَضُرُّوكُمْ إِلَّا أَذًى ۖ وَإِنْ يُقَاتِلُوكُمْ يُوَلُّوكُمُ الْأَدْبَارَ ثُمَّ لَا يُنْصَرُونَ هرگز (یهودان) به شما آسیب سخت نتوانند رسانید مگر آنکه شما را اندکی بیازارند، و اگر به کارزار شما آیند از جنگ خواهند گریخت و از آن پس هیچ وقت منصور نخواهند بود.» خداوند در این آیه تأکید می‌کند یهود هیچ گاه نمی‌تواند آسیب جدی به مسلمانان برساند اگر هم کسی به آنها حمله کند فرار خواهند کرد چرا که از ویژگی های این افراد ترس از مرگ است.

در آیه ۳۳ سوره توبه نیز خداوند وعده پیروزی مسلمانان را می‌دهد «هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَىٰ وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ؛ اوست خدایی که رسول خود را به هدایت و دین حق فرستاد تا آن را بر همه ادیان عالم تسلط و برتری دهد هر چند مشرکان ناراضی و مخالف باشند.»

عاقبت خوش در انتظار اهل تقوا

در آیه ۸۳ سوره قصص نیز خداوند وعده می‌دهد که عاقبت خوش در انتطار اهل تقواست و از آنجایی که یهود اهل ظلم است و نه تقوا،‌ عاقبت خوش نصیبش نخواهد شد. در این آیه خداوند می‌فرماید: «تِلْكَ الدَّارُ الْآخِرَةُ نَجْعَلُهَا لِلَّذِينَ لَا يُرِيدُونَ عُلُوًّا فِي الْأَرْضِ وَلَا فَسَادًا ۚ وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ؛ ما این دار بهشت ابدی آخرت را برای آنان که در زمین اراده علو و فساد و سرکشی ندارند مخصوص می‌گردانیم و حسن عاقبت خاص پرهیزکاران است.»

براساس آیه دوم سوره حشر خداوند می‌فرماید: «هُوَ الَّذِي أَخْرَجَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ مِنْ دِيَارِهِمْ لِأَوَّلِ الْحَشْرِ ۚ مَا ظَنَنْتُمْ أَنْ يَخْرُجُوا ۖ وَظَنُّوا أَنَّهُمْ مَانِعَتُهُمْ حُصُونُهُمْ مِنَ اللَّهِ فَأَتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ حَيْثُ لَمْ يَحْتَسِبُوا ۖ وَقَذَفَ فِي قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ ۚ يُخْرِبُونَ بُيُوتَهُمْ بِأَيْدِيهِمْ وَأَيْدِي الْمُؤْمِنِينَ فَاعْتَبِرُوا يَا أُولِي الْأَبْصَارِ؛ اوست خدایی که کافران اهل کتاب را (یعنی یهود بنی‌نضیر را که به مکر، قصد قتل پیغمبر(ص) کردند) برای اولین بار همگی را از دیارشان بیرون کرد و هرگز شما مسلمین گمان نمی‌کردید که آنها از دیار خود بیرون روند و آنها هم حصارهای محکم خود را نگهبان خود از قهر و انتقام خدا می‌پنداشتند تا آنکه عذاب خدا از آنجا که گمان نمی‌بردند به آن‌ها فرا رسید و در دلشان از سپاه اسلام ترس افکند تا به دست خود و به دست مؤمنان خانه‌هاشان را ویران می‌کردند، پس ای هوشیاران عالم پند و عبرت گیرید.»

در روزهای گذشته نمود این آیه را با اجرای عملیات وعده صادق دیدیم که با ارسال موشک‌های ایران، گنبد آهنین اسرائیل نتوانست کاری از پیش ببرد و خداوند از جایی که فکرش را نمی‌کردند به آنها آسیب زد. 

وعده خداوند بر نابودی اسرائیل است براساس آیاتی که ذکر شد یهود دشمن همیشگی اسلام است و همواره برای نابودی اسلام و مسلمین در تلاش است، اما خداوند جایی که مسلمانان فکر نمی‌کنند به‌ آن‌ها نصرت می‌رساند.