به گزارش بهارانه، آداب و رسوم قدیمی هر شهر و منطقه نشان دهنده فرهنگ و تاریخ قدیمی مردم آن شهر و منطقه است. شهر بهار نیز دارای فرهنگی کهن است که در طی سالیان دراز و با گسترش علم و تکنولوژی این آداب در بین مردم جایگاه خود را از دست داده رو به فراموشی گزارده است. یکی از این آداب و رسوم قدیمی که قدیمی تر های ما آن را به یاد دارند و دست مایه نقل محافل می شود «چمچه خاتون» می باشد.

این مراسم در مواقع کم بارانی مخصوصا در ایام بعد از عید نوروز یعنی در فصل قره یاز، برای درخواست و دعا برای بارش باران انجام می شد و عروسکی از پارچه و چوب میساختند و دخترهای جوان یا بچه ها خانه به خانه و محله به محله میگشتند و از تمام اهالی شهر وسایل آش میگرفتند (به عنوان نذری) و در نهایت با وسایل جمع شده آش پخته و بین همه توزیع میکردند.

هنگام گرداندن عروسک در خیابونها و کوچه ها این شعر را میخواندند:

چمچه خاتون یاغ ایستر،
خدادن یاغیش ایستر،
الی قالید خمیرده،
بیجه قاشوق سو ایستر،

این رسم در تمام مناطق آذربایجان و حتی بین ترکهای خراسان شمالی نیز وجود دارد.